Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Κρίση ! ! ! ; ; ;

.

" Τα είχα όλα μια φορά,

μα ήθελα παραπάνω,

τι να τα κάνω τώρα πια

απόψε που " ΣΕ " χάνω. "
.
.

.

Όταν θέλουμε ν΄ αποδώσουμε ευθύνες

για τη ροή που πέρνουν τα πράγματα

στην καθημερινή μας πορεία ,

τα ρίχνουμε όλα στην κρίση .

Κρίση οικονομική , υλική , παγκόσμια . Κρίση στην πολιτική ,

κρίση σε όλους τους τομείς ,

και μέσα σε όλα αυτά , μας πέρνει όλους το ποτάμι .

Ωκεανός κρίσεων. Η μια κρίση διαδέχεται την άλλη

όπως τα κύματα και όλες μαζί συνθέτουν την εικόνα

της φουρτούνας, της ταραχής.

Μέσα στα σκοτεινά σπλάχνα αυτού του ωκεανού χάνεται ο άνθρωπος.

Χάνεται στην προσπάθεια του να αντιμετωπίσει την κάθε κρίση

που σα νάρκη κρύβεται ύπουλα στο επόμενο βήμα του.
.
Ο καθένας μας προσπαθεί να κρατηθεί στη επιφάνεια του ωκεανού.

Πώς να κρατηθεί ; . . . Χωρίς σωσίβιο . . . Χωρίς πυξίδα . . .

Όλες αυτές τις αθεράπευτες κρίσεις

τις γέννησε η απουσία μιας κρίσης που ο άνθρωπος φρόντισε,

να εξορίσει από τη ζωή του . Της κρίσης Του Θεού.

Έκανε οδηγό, την δική του κρίση που έγινε τελικά κρίμα,

κατάκριση και καταδίκη του.

Μήπως τελικά όλες οι κρίσεις πηγάζουν απ΄ Αυτήν την απουσία

από τη ζωή μας ;

Από την απουσία Εκείνου , που μ΄ ένα Του λόγο κόπασαν τα κύματα ,

και γαλήνευσε η φουρτουνιασμένη θάλασσα ;

Μήπως τελικά θέλοντας να ξεφορτωθούμε τις προσωπικές μας ευθύνες

ο καθένας , τα ρίχνουμε στην γεννική κρίση ;

Μα τι συμβαίνει τελικά , όταν εμείς οι ίδιοι ευθυνόμαστε για την κρίση

των ηθικών αξιών !

Όταν εμείς οι ίδιοι , σαν τον άφρονα πλούσιο ποθούμε όλο και περισσότερα .

Μα τι θα γίνει άραγε αν απόψε είναι η τελευταία νύκτα της ζωής μας ;

Ποια θα είναι άραγε η απολογία μας ενώπιών Του ;

Μήπως θα τα φορτώσουμε και τότε όλα στην κρίση ; . . .

.
Εύχομαι να έχουμε όλοι μας μια ειρηνική και ευλογημένη μέρα ,

ένα ευλογημένο μήνα , και καλή συνέχεια στην πορεία μας .
.
Και ας εναποθέσουμε κάθε μας ανησυχία Στον Κύριο ,
.
και όπως λέει ένας μοναχός :
.
" Πιστεύω Κύριε σ' Εσένα ,
γιατί έξω από Εσένα,
δεν υπάρχει τίποτα για μένα." !
.
( Σ΄ ευχαριστούμε Ανθή μου , που το μοιράστηκες μαζί μας )
.
.
Διαβάτης
.
.

4 σχόλια:

ΑΝΘΗ είπε...

Καλησπέρα, καλή μου Αργυρούλα!

Έτσι είναι. Ο άνθρωπος χάνεται μακριά από το Θεό. Είναι γιατί έχει εξορίσει το πνεύμα του από τη Θεία αγκάλη, ενώ θα έπρεπε να απεκδυθεί τον κόσμο. Προσωπικά επιλέγω αυτό που διάβασα χτες από έναν μοναχό: "Πιστεύω Κύριε σ'Εσένα, γιατί έξω από Εσένα, δεν υπάρχει τίποτα για μένα." Καλό σου απόγευμα!

Διαβάτης είπε...

@ ΑΝΘΗ ,

Αγαπημένη μου Ανθή ,
Σ΄ ευχαριστούμε που περνάς απ΄ το σοκάκι μας , και τις όμορφες σκέψεις σου που μοιράζεσαι μαζί μας. Την τοποθέτηση του μοναχού που μας αναφέρεις , θα την αναρτήσω μαζί με το κείμενο της παρούσας ανάρτησης. Πολύ γλυκειά τοποθέτηση. Σ΄ ευχαριστούμε που την μοιράστηκες μαζί μας.

Όμορφες απογευματινές διαδρομές να έχεις στην πορεία σου κοπέλα μου.

Ο Θεός να σε ενισχύει με δύναμη.

Την αγάπη μου,

Αργυρούλα

Νηφάλια Μέθη είπε...

καλο μηνα Αργυρω μου!

... :) να σαι καλα πολυ ευχομαι!
και καλη δυναμη σε ολα

Διαβάτης είπε...

@ Νηφάλια Μέθη ,

Νεφελάκι μου , πόσο χαίρομαι με το πέρασμά σου από δω !

Καλό μήνα κοπέλα μου , και η Παναγιά μας να σε σκέπει κάθε στιγμή.

Φιλιά πολλά και την αγάπη μου,

Αργυρούλα