Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου...

,

«Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου,πνεύμα αργίας, περιεργείας, φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δως.

.

Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης , Υπομονής και αγάπης Χάρισαί μοι τω σω δούλω.

.

Ναι, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι Του οράν τα εμά πταίσματα, και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου.

.

Ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν.»

.

.

.

Ανάμεσα σ’ όλες τις προσευχές και τους ύμνους τις Μεγάλης Τεσσαρακοστής ,

η πιο πάνω , μπορεί να ονομαστεί η προσευχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής .

Η όμορφη αυτή Ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου .

Αυτή η σύντομη και απλή προσευχή κατέχει μια τόσο σημαντική θέση

στην όλη λατρεία της Μεγάλης Σαρακοστής.

Διότι απαριθμεί, μ’ ένα μοναδικό τρόπο, όλα τα αρνητικά και τα θετικά στοιχεία

της μετάνοιας , και αποτελεί, θα λέγαμε, ένα «κανόνα ελέγχου»

του προσωπικού μας αγώνα στην περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής.

Αυτός ο αγώνας σκοπεύει πρώτα απ’ όλα στην απελευθέρωσή μας

από μερικές βασικές πνευματικές ασθένειες , που διαμορφώνουν τη ζωή μας

και μας κάνουν πραγματικά ανίσχυρους ,

ακόμα και για να κάνουμε αρχή στροφής στο Θεό.

.

Αγαπημένοι διαβάτες και οδοιπόροι της ζωής , τι πιο ωραίο θα μπορούσαμε

να ζητήσουμε από τον Θεό, από το να μην κατακρίνουμε τον συνάνθρωπό μας

και να ασχοληθούμε περισσότερο με την δική μας ψυχή , με τον εαυτό μας ,

έτσι ώστε με καθαρή καρδιά και αγνό λογισμό, να εκφωνήσουμε στον Κύριό μας:

«Ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων !

.

Καλή δύναμη και καλή συνέχεια στην πορεία ολονών μας ,

και ας λέμε κι΄ εμείς με την καρδιά μας την πιο πάνω προσευχούλα ,

αυτήν την περίοδο του πνευματικού μας αγώνα ,

και της Μεγάλης Τεσσαρακοστής , και θα δούμε σιγά σιγά ,

να γαληνεύει η τρικυμισμένη θάλασσα της ζωής μας ,

και να απλώνεται γαλήνη και ηρεμία την ψυχή μας.

.

.

Διαβάτης