Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Στην συνέχεια . . .

.

Για να δούμε αγαπημένε μου διαβάτη, αγαπημένε οδοιπόρε, και λοιποί συνοδοιπόροι στην πορεία της ζωής μας , αν έχουμε κάμει κάποια μικρή πρόοδο στον αγώνα μας !

Τι έγινε διαβάτη μου ; Τι έγινε ψυχή μου ; ...

Ξεκλείδωσες τη φυλακή της καρδιάς σου ;

Βγήκες για λίγο απ΄ το " εγώ " σου ;...

Είδες για λίγο τον αδελφό σου ;
.
.

Ένοιωσες τον πόνο του συνανθρώπου σου ,

άκουσες το πρόβλημα του διπλανού σου ,

δέκτηκες λίγο στις πλάτες σου λίγο βάρος απ΄ το πρόβλημα κάποιου άλλου ;

Στερήθηκες λίγο απ΄ το χρόνο σου για να μιλήσεις μ΄ ένα μοναχικό άτομο ;

Ξόδεψες λίγο απ΄ την καρδιά σου για τον άλλο ;

Τώρα θα μου πεις , πόσο μπορείς ν΄ αλλάξεις απ΄ την μια στιγμή στην άλλη .

Οι μέριμνες και οι ασχολίες πολλές στην καθημερινότητά σου . Έχεις δίκαιο .

Δεν έχει σημασία . . . κάνε εσύ μιαν αρχή , και μπορείς να συνεχίσεις και αργότερα.

Ο διπλανός σου δεν θα φύγει . Πάντα θα είναι εκεί.

Και θα περιμένει την αγάπη σου , και την προσφορά σου .

Εσύ είσαι που είσαι ο τυφλός , και δεν τον βλέπεις.

Και βλέπεις μόνο τον δικό σου εαυτό , τη δική σου ευημερία ,

και τη δική σου καλοπέραση.

Ξύπνα λοιπόν . Ξεκλείδωσ΄ την καρδιά σου .

Βγες απ΄ το καβούκι σου . . .

Ακόμα την κρατάς κλειστή ; . . .

Αφού γίνει λοιπόν το τώρα , προχωράμε και στο μετά ...

Πόσες φορές διαβάτη μου , πίκρανες τον αδελφό σου ,

την μητέρα σου ,τον πατέρα σου , το παιδί σου , τον άνθρωπό σου ,

τον όποιον συνάνθρωπό σου , με την συμπεριφορά σου ; . . .

Πολλές θα μου πεις ! ... Ίσως άθελά σου .

Αυτό όμως δεν είναι ελαφρυντικό .

Πόσες φορές τους ζήτησες συγνώμη ; ....

Είναι ίσως η σημερινή μέρα , η μοναδική στιγμή να το κάνεις .

Ανάλαβε την κάθε ευθύνη των πράξεών σου ,

και ζήτησε ταπεινά συγνώμη , απ΄ Τον Θεό ,

κι΄ απ΄ τον συνάνθρωπό σου .

Διώξε κάθε κακία και εγωισμό από μέσα σου ,

και πες εγώ έφταιξα , συγνώμη αν σας πλήγωσα ,

συγνώμη αν σας στεναχώρησα ,

συγνώμη αν σας έφερα σε δύσκολη θέση ,

συγνώμη για τον κακό και ιδιόρυθμό μου εαυτό . Σ υ γ ν ώ μ η !

Έχει μεγάλη δύναμη αυτή η λέξη ,

κι΄ άμα την πεις ταπεινά και ειλικρινά ,

η μεγαλύτερη ανάπαυση θα απλωθεί στην δικιά σου κουρασμένη ψυχή ,

και θα γαληνέψεις , και θα ηρεμήσεις ,

και θα νοιώσεις τη συμφιλίωση να κυριαρχεί .

Όμως πάνω απ΄ όλα , θα νοιώσεις πως η συγνώμη σου γίνεται

αποδεκτή κι΄ απ΄ Τον Θεό , για όσα και ενώπιών Αυτού έφταιξες ,

και έτσι θα μπορέσεις να βρεις ανάπαυση και ειρήνη στη ψυχή σου .

.
Καλή συνέχεια σ΄ αυτήν την όμορφη πορεία ...

Οδεύουμε ολοταχώς προς μεγάλα και σημαντικά γεγονότα ,

που εύχομαι για τον καθένα , να σημαδέψουν ανεξήτηλα

την πορεία της ζωής μας , και να μας κάνουν

ν΄ αγαπήσουμε ακόμα περισσότερο

Τον Αγαπημένο μας Διδάσκαλο Ιησού Χριστό .

Όλοι μας έχουμε στους ώμους μας το βάρος των σφαλμάτων μας.

Δύο μεγάλα " Συγνώμη " , έχουν την δύναμη να σηκώσουν αυτό το βάρος.

Ένα στον αδελφό μας , και ένα Στο Θεό μας . Ας μην τα αναβάλλουμε .

.
Καλή δύναμη και καλή συνέχεια στην πορεία , στον κάθε διαβάτη ,

οδοιπόρο και συνοδοιπόρους της ζωής .

.
Διαβάτης

.

9 σχόλια:

πηνελοπη είπε...

καλημερα Αργυρουλα καλο μου κοριτσι...χαιρε εν κυριω! Πολυ ομορφα αυτα που εγραψες...εγω ενα ξερω για τον εαυτον μου φιλη μου---πως εχω χασει παρα πολλες ευκαιριες να κανω το σωστο,το καλο,το αγαθο,το πρεπων....και για αυτες τις ευκαιριες λυπαμαι ειληκρινα για τον εαυτον μου...αλλα η ανωριμοτητα η πνευματικη καθως και η ανωριμοτητα του νεαρου της ηλικιας ,δεν αφηνε προοπτικη για τετοιου ειδους προσεγγησεις αγιοτητας που της λεγω με το πτωχο μου το μυαλο....Δυστυχως ''ημουν αλλου...''εξεπεμπα σε αλλου ειδους συχνοτητα τοτε ''την κοσμικη''Στη συνεχεια ομως...τα χαστουκια της ζωης---τα στραπατσα---οι ταπεινωσεις----που εφαγα ωριμασαν την σκεψη..αργοτερα καταλαβα ποσο σημαντικο ειναι στη ζωη να ταπεινωνεται ο ανθρωπος...ο πονος σε ταπεινωνει παρα πολυ.ο πονος στο αγαπητικο σχεδιο του θεου επανω σου.Τελικα ο πονος ειναι αγαπητικο γεγονος!εχει καημο μεσα του...ο αγαπημενος πονος εχει κατι πολυ σπουδαιο στον πυρηνα του...τι εχει;ΟΤΑΝ ΠΟΝΑς ΥΠΟΜΕΝΕΙΣ---ΟΤΑΝ ΥΠΟΜΕΝΕΙΣ ΕΠΙΖΕΙΣ--ΟΤΑΝ ΕΛΠΙΖΕΙΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ---ΟΤΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΑΓΑΠΑΣ [[ολα αυτα που εκανες απο αγαπη τα εκανες ολες δηλ.αυτες τις θυσιες και τις υπομονεςκ.λ.π]και στο τελος αν κανεις ολα αυτα απο την αφορμη του πονου στη ζωη---σου προστιθεται και κατι ακομη Η ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ....βλεπεις ποσες αρετες εργαστηκες ; Αποκτας λοιπον τις αρετες μεσω του αγαπημενου πονου και ομοιαζεις με τον θεο διοτι και εκεινος εχει αυτες και μυριες αλλες αρετες....καλη πορεια με εκτιμηση....

ΑΝΘΗ είπε...

Καλημέρα, Αργυρούλα μου!

Όταν κάποιος ζητά συ(γ)γνώμη από το Θεό, είναι το ίδιο σαν να δέχεται το Θείο θέλημα. Κι αυτή, τελικά, είναι για τον καθένα μας η αρχή της κάθαρσής του!

αλεξια είπε...

Είπα να πώ απλά μιά καλημέρα!!

Διαβάτης είπε...

@ Πηνελόπη ,

Σ΄ ευχαριστούμε Πηνελόπη μου που μοιράζεσαι τις σκέψεις σου μαζί μας.

Καλή συνέχεια στην Πορεία της ζωής σου.

Η Παναγιά μαζί σου

Αργυρούλα

Διαβάτης είπε...

@ ΑΝΘΗ ,

Ανθή μου , η ταπείνωση και η συντριβή της συγνώμης , μας ανοίγουν το δρόμο για την αιωνιότητα και την πύλη του παραδείσου .

Διάβασα κάκου και μου άρεσε , ότι η πύλη του παραδείσου , είναι πολύ μικρή , χαμηλή . Για να εισέλθει κάποιος πρέπει να γονατίσει και να σκύψει πολύ το κεφάλι .

Αυτή την ταπείνωση θα την αποκτήσουμε παραδεχόμενοι τα λάθη μας , και ζητώντας συγνώμη , απ΄ τον συνάνθρωπό μας , κι΄ από Τον Ουράνιο Πατέρα.

Την καλημέρα μου και την αγάπη μου από τη Μεγαλόνησο,

Αργυρούλα

Διαβάτης είπε...

@ Αλεξία ,

Και μόνο το πέρασμά σου και η καλημέρα σου , μου έδωσαν τόοση χαρά .

Όμορφο και ευλογημένο σαββατροκυρίακο να έχεις κοπέλα μου , και σαν ανοιξιάτικο περιβόλι ν΄ ανθίζει η ψυχούλα σου.

Την καλημέρα μου και την αγάπη μου από τη Μεγαλόνησο,

Αργυρούλα

Ανώνυμος είπε...

Κάθε σας μήνυμα, βάλσαμο για τις πονεμένες ψυχές, εγερτήριο σάλπισμα για αγώνα πνευματικό!!!

Διαβάτης είπε...

@ Ανώνυμος ,

Καλέ μου άγνωστε φίλε ή φίλη , σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια .

Όμως , η αλήθεια είναι ότι τίποτε απ΄ όλα αυτά δεν είναι δικό μου .
Όλα παρμένα απ΄ την Μοναδική Αγάπη Του Λυτρωτή μας .

Αυτός είναι το Βάλσαμό μας , και το εγερτήριο σάλπισμα για τον πνευματικό μας αγώνα .

Κάθε μας πόνος , δυσκολία , στενοχώρια , ανησυχία , γίνεται προσευχή και ικεσία θερμή ενώπιων Του Θρόνου Του , και Τον ικετεύουμε θερμά να μας χαρίζει Το Έλεος και Την Θεία Παρηγοριά Του , για να μπορούμε να συνεχίζουμε αγόγγυστα την πορεία της ζωής μας , μέχρι την ευλογημένη συνάντηση μαζί Του .

Καλή δύναμη , συνοδοιπόρε και διαβάτη της ζωής .

Ο Θεός μαζί σου

Αργυρούλα

πηνελοπη είπε...

καλημερα σας και χρονια σας πολλα Αργυρουλα μου καλο υπολοιπο προς την Ανασταση!!!!