Δῶσε μου καθαρή προσευχή

...

Κύριέ μου,

Δῶσε μου καθαρή προσευχή,

ἀπαλλαγμένη ἀπό κάθε πειρασμό τοῦ κόσμου,

ὥστε ἡ καρδιά μου μόνο Ἐσένα νά σκέπτεται

καί νά Σέ ὑμνῶ ἄξια ἐσωτερικά.

Ὕψωσε τό νοῦ τῆς ψυχῆς μου σέ Σένα

ὥστε νά δεχθῶ τή δρόσο τοῦ Πνεύματός Σου.

Κατέστησέ με, τήν ὥρα τῆς προσευχῆς μου

συνόμιλο τῶν ἁγίων ἀγγέλων Σου

καί μύστη τῶν θείων μυστηρίων Σου,

ὥστε λαμπρότατα νά ζῶ τό θεῖο Φῶς Σου.

Δυνάμωσε ὅλη τήν ψυχή μου,

νά εἶναι ἄσειστος πύργος

ἀπό τίς ἐπιθέσεις τῶν δαιμόνων

καί τή ραθυμία τοῦ νοῦ μου,

ὥστε νά εὐφραίνεται ἡ καρδιά μου

ἀπό τή θεία προστασία Σου.

Δίδαξέ με νά ἔχω ζῆλο θεῖο,

ἦθος ταπεινό καί βίο ἔνθεο,

θερμότατα νά Σέ τιμῶ ἀξίως

μέ ἁπλότητα καρδίας

καί καθαρό λογισμό.

.

( Αρχιμαδρίτης Δαμιανός Ζαφείρης )

.

Η Προσευχή είναι για τη ψυχή , όπως το οξυγόνο για το σώμα !

Είναι το ισχυρότερο όπλο που έχουμε στα χέρια μας ενάντια

στον εχθρό της ψυχής μας , και τις παγίδες που στήνει καθημερινά

ενώπιών μας .

Έχουμε το προνόμιο να συνομιλούμε με Τον Δημιουργό μας ,

να καταθέτουμε ενώπιών Του , κάθε μας πόθο και κάθε μας επιθυμία ,

να ακουμπάμε Στα πόδια Του κάθε μας ανησυχία και ανασφάλεια ,

να Του ζητάμε για την κάθε μας ανάγκη ό,τι αισθανόμαστε πως χρειαζόμαστε ,

να Τον ευχαριστούμε για τις καθημερινές Θείες Δωρεές Του ,

και να αφηνόμαστε Στα Χέρια Του , μ΄ εμπιστοσύνη Στην Πανσοφία Του

και Στην Θεία Του Πρόνοια !

Είναι εκεί , έτοιμος να σκουπίσει το κάθε μας δάκρυ ,

να ακούσει τον κάθε μας αναστεναγμό ,

να μας ενθαρρύνει και να μας παρηγορήσει .

Μεγάλη η δύναμη της προσευχής αγαπημένοι μου Διαβάτες και Οδοιπόροι

της ζωής .

Ας είναι ευλογημένο Το Όνομα Του Κυρίου και Θεού μας όλες τις ημέρες .

Εύχομαι σε όλους μιαν όμορφη , ειρηνική μέρα ,

και για όλους εμάς στην Μεγαλόνησο ένα ξεκούραστο και δημιουργικό

τριήμερο .

Η Παναγιά να μας συνοδεύει σε κάθε μας βήμα.

.

Διαβάτης

.

Η αξία της Ταπείνωσης !

...

" Πο­λύ λε­πτό θέ­μα η τα­πεί­νω­ση. Δεν α­πα­σχο­λεί μό­νο τους πο­λύ χα­ρι­τω­μέ­νους, αλ­λά και αυ­τούς που θέ­λουν να είναι ευά­ρε­στοι στον Θε­ό.

Τι εί­ναι ό­μως η τα­πεί­νω­ση; Τι την χα­ρα­κτη­ρί­ζει;

Εί­ναι η με­γα­λύ­τε­ρη απ’ ό­λες τις α­ρε­τές και μη­τέ­ρα ό­λων.

Απ’ την τα­πεί­νω­ση ε­πέρχο­νται η α­γά­πη, η υ­πο­μο­νή, η ε­λε­η­μο­σύ­νη, η θυ­σί­α.

Για τον τα­πει­νό άν­θρω­πο δεν υ­πάρ­χει το «ε­γώ».

Ε­κεί­νο που τον κυ­ριεύ­ει εί­ναι η η­ρε­μί­α, η α­πά­θεια προς τις ε­ξω­τε­ρι­κές φρο­ντί­δες, την τρο­φή, τις η­δο­νές ...

Στη­ρί­ζεται εξ ο­λο­κλή­ρου στο Θε­ό, και εί­ναι σί­γου­ρος για την ά­με­ση πα­ρο­χή βο­ή­θειας απ’ το μέ­ρος Του.

Δεν υ­πάρ­χει κά­τι που να θε­ω­ρεί δι­κό του.

Α­κό­μη τη Χά­ρη του Θε­ού δε θέ­λει να την α­να­γνω­ρί­ζει στον ε­αυ­τό του,

αλ­λά να τον υ­πο­βαθ­μί­ζει χί­λιες φο­ρές πιο πο­λύ.

Δεν ε­πι­ζη­τεί να βρί­σκει ευ­και­ρί­ες, ώ­στε να ε­πι­δεικνύ­ει τα προ­σό­ντα του,

αλ­λά σε κά­θε του κί­νη­ση γί­νε­ται χώ­μα για τους άλ­λους.

Δεν υ­πάρ­χει θέ­λη­μα γύ­ρω απ’ τον ε­αυ­τό του, αλ­λά γύ­ρω απ’ τους άλ­λους.

Ο τα­πει­νός άν­θρω­πος ό­σο εμ­βα­θύ­νει την α­ρε­τή αυ­τή

έρ­χε­ται σ’ έ­να ε­πί­πε­δο να δια­κρί­νει πε­ρισ­σό­τε­ρο τα α­μαρ­τή­μα­τά του

και να ζη­τά πε­ρισ­σό­τε­ρο η βο­ήθεια του Θε­ού μέσω της προ­σευ­χής.

Στην προ­σευ­χή του προς το Θε­ό θέ­λει να προσεύ­χε­ται για ό­λο τον κό­σμο

και βά­ζει τε­λευ­ταί­ο την ε­αυ­τό του.

Ό­μως ποια η αξί­α της τα­πεί­νω­σης;

Ο­φεί­λου­με να εί­μα­στε ταπει­νοί, για­τί κα­τά τη χρι­στια­νι­κή ζω­ή

μι­μού­μα­στε το Χρι­στό.

Η ά­σκη­ση της τα­πεί­νω­σης μας κα­θα­ρί­ζει απ’ τα πά­θη.

Μας φέρ­νει σε ε­πα­φή με το Χρι­στό,

ό­ταν τα­πει­νό­φρο­νες α­ντι­κρύ­ζουεμ το πρό­σω­πό Του

στο πρό­σω­πο του πλησί­ον μας.

.

" Για να φτά­σει κά­ποιος στην α­γιό­τη­τα, η ο­δός εί­ναι:

πρώ­τον η τα­πεί­νω­ση, δεύ­τε­ρον η τα­πεί­νω­ση, τρί­τον τη τα­πεί­νω­ση."

(Λό­γοι του Α­γί­ου Αυγου­στί­νου προς τον Διό­σκου­ρο).

.

Η α­ξί­α της τα­πεί­νω­σης δια­φαί­νε­ται κα­λύ­τε­ρα μέ­σα απ’ την ε­πιτυ­χή ά­σκη­ση αυ­τής,

ό­που σύ­ζυ­γοι δε τσα­κώ­νο­νται, α­δέλ­φια δεν φθο­νού­νται,

αλλά και στην πνευ­μα­τι­κή και κοι­νω­νι­κή ζω­ή ,

ό­που η καρ­διά θέ­λει να δια­φυ­λάττει κα να ε­φαρ­μό­ζει συ­νέ­χεια το λό­γο του Θε­ού. "

( Παντούλα Παπαδογιάννη )

......................................

.

Η Αρετή της Ταπείνωσης μοιάζει με την ομορφιά που χαρίζουν

σιωπηλά τα αγριολούλουδα του δάσους !

Ανθίζουν μόνα τους , χωρίς κανείς να τα προσέχει ,

κι΄ όμως το άρωμά τους και η ομορφιά τους είναι τόσο ξεχωριστά .

.

Και κάνοντας αυτές τις σκέψεις έρχονται στο μυαλό μου,

οι στίχοι του όμορφου τραγουδιού " Ο Μενεξές " :

" Λουλούδι όμορφο σεμνό ,

συ μενεξέ μου ,

γιατί είσαι τόσο ταπεινό ,

απαντησέ μου ...

Γιατί το ρόδο είναι λαμπρό

πάνω σε θρόνο,

κι΄ εσύ ζεις όλο τον καιρό

στο χώμα μόνο ; ...

Και μ΄ απαντάει ο μενεξές :

δεν θέλω θρόνο ,

δεν θέλω δόξες και τιμές ,

δεν καμαρώνω .

Οι θρόνοι πέφτουνε συχνά ,

δεν τους ζηλεύω,

και προτιμώ στα χαμηλά

να βασιλεύω ! "

.

Εύχομαι ο Κύριος , να χαρίσει σε όλους μας την αρετή της ταπεινώσεως,

και όπως ο Ίδιος πέρασε απ΄ αυτή τη ζωή τόσο ταπεινά και αθόρυβα,

ν΄ ακολουθήσουμε κι΄ εμείς αυτήν τον όμορφο δρόμο ,

και κάπου στην πορεία θα Τον συναντήσουμε !

.

Εύχομαι μιαν όμορφη μέρα σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής.

.

Διαβάτης

.

.

Προσευχή Ευγνωμοσύνης !

...

" Φιλάνθρωπε Κύριε, πώς δε λησμόνησες τον αμαρτωλό δούλο σου,

αλλά γεμάτος έλεος με είδες από τη δόξα σου και μου εμφανίστηκες

με ακατάληπτο τρόπο!

Εγώ πάντοτε σε προσέβαλλα και σε λυπούσα.

Συ όμως, Κύριε, για τη μικρή μου μετάνοια

μου έδωσες να γνωρίσω τη μεγάλη σου αγάπη

και την άμετρη αγαθότητά σου.

Το ιλαρό και πράο βλέμμα σου έθελξε την ψυχή μου.

Τί να σου ανταποδώσω, Κύριε, ή ποιόν αίνο να Σου προσφέρω;

Συ δίνεις τη χάρη σου, για να καίγεται αδιάλειπτα

η καρδιά μου από αγάπη,

και δεν βρίσκει πια ανάπαυση ούτε νύχτα ούτε μέρα από τη θεϊκή αγάπη.

Η θύμησή σου θερμαίνει την ψυχή μου,

που τίποτε στη γη δεν την αναπαύει εκτός από Σένα.

Γι' αυτό με δάκρυα Σε ζητώ, και πάλι ποθεί ο νους μου τη γλυκύτητά σου...

Κύριε, δώσε μου να αγαπώ μόνον Εσένα.

Συ με έπλασες, Συ με φώτισες με το άγιο Βάπτισμα,

Συ συγχωρείς τα αμαρτήματά μου και μου δίνεις τη χάρη

να κοινωνώ το τίμιο Σώμα και Αίμα σου.

Δώσε μου τη δύναμη να μένω πάντα κοντά σου.

Κύριε, δώσε μου τη μετάνοια και την άγια ταπείνωσή Σου.
Αμήν "

( Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου )

.

Εύχομαι μια όμορφη , ευλογημένη μέρα ,

σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .

Εύχομαι καθημερινά να εκφράζουμε

την ευχαριστία , την δοξολογία και την ευγνωμοσύνη μας

απέναντι Στον Κύριο , για όλες τις πλούσιες υλικές και πνευματικές

Δωρεές που καθημερινά μας προσφέρει .

Και ταυτόχρονα να προσφέρουμε την αγάπη και την καλοσύνη μας

στον συνάνθρωπό μας , γιατί αυτός είναι που θα μας οδηγήσει

στον παράδεισο . Μόνοι μας , δεν μπορούμε να σωθούμε .

Η Παναγιά να προστατεύει τον καθένα μας .

.

Διαβάτης

.

.

Αυτό είναι η Αγάπη !

...

.

"Αγάπη είναι,
όταν οι τριανταφυλλιές ανθίζουν στους φράχτες σου
μην κόψεις τα λουλούδια, για να στολίσεις τα βάζα σου.
Άστα για τους περαστικούς.
Γι’ αυτούς, που δεν είχαν ποτέ δικό τους λουλούδι.
Αυτό είναι αγάπη !

.

.

Όταν νυχτώνει στη γειτονιά σου
εκείνες τις μακριές χειμωνιάτικες νύχτες,
άναβε ένα φαναράκι κι άφηνε το έξω
να φωτίζει το δρόμο ,
τις σκοτεινιασμένες στράτες των ανθρώπων.
Αυτό είναι αγάπη !

Την ώρα που φεύγει ο ήλιος και χάνεται,
φέρνε στα μάτια σου όλη τη μέρα.
Μην αφήσεις κανέναν να κοιμηθεί στην καρδιά με παράπονο,
Μην κοιμηθείς με παράπονο εναντίον κανενός.
Αυτό είναι αγάπη !

Όταν ο άλλος είναι φταίχτης,
όταν ξέρει το σφάλμα του,
μη σηκώσεις τα μάτια σου απάνω του
μη και πονέσει.
Αυτό είναι αγάπη !

Όταν βρεις στην καρδιά σου πολλή αγάπη για τους άλλους,
όταν βρεις στα μάτια τους πολλή αγάπη για σένα….
Άσε τα δώρα σου και διακριτικά υποχώρησε.
Αυτό είναι, πάνω απ’ όλα,
αυτό είναι αγάπη ! "

.

Εύχομαι όμορφη , ειρηνική βδομάδα σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ,

αφήνοντας χώρο στις καρδιές μας ν΄ ανθίσει το λουλούδι της αγάπης .

Μας είπες . . .

....

Μας είπες, Κύριε, πως κατοικείς στον διπλανό μας
Κι όμως εμείς τον σφάξαμε και δε Σε βρήκαμε.

.
Είπες: στο σπίτι του Πατέρα Μου είμαι πάντα·
γκρεμίσαμε όλους τους ναούς
κι αυτόν που στο κορμί μας έστησες
και δεν μας φανερώθηκες, μεγάλε Άγνωστε.

.
Ύστερα σκάψαμε ολάκερη τη γης.
Οργώσαμε και τους γαλάζιους ουρανούς.
Ήπιαμε στο ποτήρι μας την πολυκύμαντη θάλασσα.
Και −αλλοίμονο− το μόνο που μας έμεινε
ήταν, πλεγμένη στα πικρά τα φύκια,
η αγωνία μας.

.
Και τώρα,
πρέπει ν' αναστήσουμ' εδώ δίπλα τον πλησίον μας·
να χτίσουμε τους λάκκους που σκοντάφτουν τα παιδάκια,
καθώς πηγαίνουν με τη σάκκα και την καθαρή ποδιά σχολείο·
μιαν άλλη θάλασσα να φτιάξουμε απ' το δάκρυ μας.

.
-Βόηθα μας. Κύριε, να Σε βρούμε
πριν έξω μας χαθούν τα βήματά μας.

( Πηγή : Π. Β. Πάσχου

Μυστικόν Έαρ, Εκδόσεις των Φίλων )

.
.

Η Σκήτη !

...

.

Μια σκήτη θέλησα κι´ εγώ

.
μες τη ψυχή να κτίσω

.
κι´ Εσέ Θεέ μου μυστικά ,

.
εκεί να συναντήσω .

.

.
.
Νάρθεις σαν αύρα μυστική

.
Θεέ να κατοικήσης

.
και στην ψυχή παντοτεινά

.
κι´ αιώνια να ζήσεις !

.

Να μου χαρίζεις Ιησού

πραότητα κι΄ αγάπη

και στης ψυχής να κυβερνάς

Χριστέ μου το παλάτι .

.

.

Κι΄ εγώ Θεέ σιωπηλά ,

.

να σε δοξολογήσω

.

και με τα χείλη της καρδιάς

.

Εσένα να υμνήσω !

.

Διαβάτης

.

.

Της Μετανοίας άνοιξον μοι πύλας Ζωοδότα

...

" Της μετανοίας άνοιξόν μοι

πύλας Ζωοδότα ,
ορθρίζει γαρ το πνεύμα μου,
προς ναόν τον άγιόν σου,
ναόν φέρων του σώματος,
όλον εσπιλωμένον
αλλ’ ως οικτίρμων κάθαρον,
ευσπλάγχνω σου ελέει."
..
Η ζωή μας , πρέπει νάναι μια διαρκής πορεία Μετανοίας.
Πρέπει καθημερινά να ελέγχουμε τον εαυτό μας και τις
πράξεις μας , να στεκόμαστε ενώπιων Του Κυρίου ,
και συναισθανόμενοι την αναξιότητά μας ,
να Τον παρακαλούμε να μας χαρίζει Το Άπειρό Του Έλεος.

.

.
Καιρός Μετανοίας δεν είναι μονάχα η Μεγάλη Τεσσαρακοστή ,
και η είσοδός μας στο Τριώδιο , ούτε μόνον όταν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα.
Καιρός Μετανοίας και εξομολογήσεως πρέπει να είναι μια
διαρκής πορεία ζωής που να μας φέρνει κάθε μέρα και πιο κοντά
Στον Πλάστη και Θεό μας.
Με συντριβή καρδίας , εναποθέτωντας όλα τα βάρη ,
κάτω απ΄ το Πετραχήλι Του Πνευματικού Πατέρα ,
θα απελευθερώνεται η καρδιά απ΄ τα δεσμά της αμαρτίας
και θα μπορεί ελεύθερα και ανάλαφρα πλέον να ανεβαίνει
στα Ουράνια Δώματα .

Γι΄ αυτό ας ανοίγουμε την καρδιά μας Στον Κύριο
και ας Τον ικετεύουμε με θέρμη :

" Θεέ και χορηγέ της ζωής,
Σε παρακαλώ άνοιξέ μου Εσύ
την θύραν της μετανοίας.
Για τούτο έρχομαι εδώ στον άγιο ναό Σου
φέρνοντας τον ναόν του σώματός μου,
την ύπαρξή μου ολόκληρη
γεμάτη από αμαρτίες και πάθη.
Σε παρακαλώ, Εσέ που έχεις την ευσπλαχνία,
το έλεος, την αγάπη, καθάρισέ με. "
.
Εύχομαι μια όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα
σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .

.
Εύχομαι Χρόνια Πολλά σε όσες και όσους έχουν

σήμερα την ονομαστική τους γιορτή ,

και Φως Χριστού , χαμόγελο κι΄ αγάπη

νάναι γεμάτες όλων οι ψυχές .

Καλή σας μέρα.

.

Διαβάτης

.

Ιερά Εξομολόγηση . Του παραδείσου το εισητήριο !

...

"Η τακτική εξομολόγηση βοηθά στην καθαρότητα της καρδιάς μας ,

στην μείωση των παθών , στην αύξηση των αρετών ,

στην τακτική Θεία Κοινωνία , πολύ περισσότερο στο να αγαπήσουμε

Τον Θεό με όλη την καρδιά μας , για να Τον ευαρεστήσουμε με την αγάπη μας

και την ειλικρινή μετάνοιά μας .

Κάθε εξομολόγηση κάνει ταπεινή τη ψυχή .

Το ένα είδος εξομολόγησης τη διδάσκει πως δικαιώθηκε με τη χάρη Του Θεού

.
και το άλλο , ότι είναι ένοχη ενώπιων Του Θεού για αμαρτίες από τη ράθυμη προαίρεσή της .

Δύο σκοπούς έχει η εξομολόγηση . Ο ένας είναι να ευχαριστήσουμε Το Θεό

για τα αγαθά που μας έχει χαρίσει .

Ο άλλος γίνεται για έλεγχο και εξέταση εκείνων που κακώς πράξαμε.

Διότι εξομολόγηση λέγεται και η απαρίθμηση των Θείων ευεργεσιών

.

μ΄ ευχαριστία απ΄ όσους ευεργετήθηκαν ,

.

αλλά και η φανέρωση των σφαλμάτων από τους ενόχους .

Και οι δύο τρόποι φέρνουν ταπείνωση .

Αφού και εκείνος που ευχαριστεί για τα καλά ,

και εκείνος που εξετάζει τον εαυτό του για τα κακά που έπραξε , ταπεινώνονται .

Ο πρώτος κρίνει τον εαυτό του ανάξιο για τα καλά που του έδωσε ο Θεός ,

ο δεύτερος παρακαλεί να λάβει την άφεση των αμαρτιών του "

.

( Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός )

.

( Από το βιβλίο του πατρός Δαμιανού Ζαφείρη , Ιερά Εξομολόγηση και πνευματικός Οδηγός ,

Εκδόσεις Ζωοδόχος Πηγή 2009 )

.

.

" Ταις πρεσβείες της Θεοτόκου , Cώτερ cώcoν ημας "

...

"Στην πορεία , η Μάνα δεν μένει εκτός .

Προσκαλείται , έρχεται , συμπορεύεται.

Δεν έχουμε άλλο πρόσωπο πιο δυνατό ,

αλλά και πιο αγαπητό από Τη Θεοτόκο .

Η Μάνα Του και η Μάνα μας .

Μεσιτεύει προς Τον Υιό και Θεό Της ,

για τα παιδιά Της τα αδύναμα και αμαρτωλά.

Με τη στοργή και την κατανόηση Της Μάνας.

Με τη δυναμική Της όντως Θεοτόκου.

Παρακαλούμε για τις πρςσβείες Της ,

με τη βεβαιώτητα του άτακτου παιδιού ,

που ζητά την κατανόηση Της Μάνας του ,

την ανοχή και επιείκειά Της .

Πορευόμαστε με την ασφάλεια Των Πρεσβειών Της.

Όχι προς Δικαστή , όχι προς Δυνάστη Κύριο ,

αλλά προς Σωτήρα που πεθαίνει " για να ζήσει ο κόσμος " .

Δεν γίνεται στο μεγάλο γεγονός της Λειτουργίας ,

η Θεοτόκος Μητέρα Του Κυρίου να μην καλείται !

Είναι παρούσα δυναμικά , στοργικά , αθόρυβα .

Όπως η δυνατή αγάπη εν ελευθερία ,

που κρύβεται και ζωογονεί ."

.

.

( Απόσπασμα από το βιβλίο " Λειτουργική Πορεία " ,

του πατρός Ανδρέα Αγαθοκλέους ,

από το Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδας στον Λυθροδόντα ,

που με όλη του την καλοσύνη μας έδωσε την ευλογία του

για την αναδημοσίευση αποσπασμάτων από ο βιβλίο του ,

και τον οποίο θερμά ευχαριστούμε.)

.

Εύχεσθε για όλους τους Διαβάτες και Οδοιπόρους της ζωής

πάτερ Ανδρέα .

.

Εύχομαι η Παναγιά Μητέρα μας , να συμπορεύεται μαζί μας ,

όλες τις μέρες της ζωής μας , και να μας διδάσκει και να μας καθοδηγεί ,

προς το συμφέρον των ψυχών ημών .

.

Υπεραγία Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ ημών , των αναξίων δούλων Σου .

.

.

Διαβάτης

.

.

Κατάθεση ψυχής !

...

"Χαίρεται . Ονομάζομαι Βέρα και διευθύνω την " Alpha Omega Life " , στις Ηνωμένες Πολιτείες , την Ορθόδοξη Αδελφότητα για την προστασία της ζωής .

,
Καθώς σας μιλώ σήμερα, έχω την τιμή να αντιπροσωπεύω εκατομμύρια αδελφές μου. Η δική μας αδελφότητα δεν είναι κάποια χαρούμενη συντροφιά. Είμαστε μητέρες που έχουμε χάσει τα παιδιά μας πρωτού προλάβουν να γεννηθούν , και είμαι εδώ σήμερα για να σας διηγηθώ την ιστορία μου..

,

Πριν από δεκαεννιά χρόνια, το μυριάκριβο αγόρι μου, ο Γαβριήλ, κλωτσούσε και πιπίλιζε το δάχτυλό του και έκανε όλα όσα κάνει ένα αγέννητο παιδί την 21η εβδομάδα της ζωής του. Δεν κατάφερε να φθάσει στην 22η. Πέθανε στα σπλάχνα της μητέρας του .

.

Επί δεκαεννιά χρόνια μετά τον θάνατο του μωρού μου, δεν μου επιτράπηκε να θρηνήσω, να πενθήσω ή ακόμα και να αναγνωρίσω ότι είχε πεθάνει. Πραγματικά, ενώ ζούσα με την αγωνία του θανάτου του, ποτέ δεν μου επιτράπηκε ούτε καν να παραδεχτώ ότι είχε κάποτε ζήσει. Τη φοβερή αυτή καταδίκη μου επέβαλε και ο εαυτός μου αλλά και η "πολιτικά ορθή" κοινωνία μας. Διότι, βλέπετε, ήμουν εκεί όταν ο Γαβριήλ πέθανε ….

.

Το μητρικό ένστικτο είναι ισχυρότερο και από αυτό της επιβίωσης. Υπάρχουν χιλιάδες διηγήσεις για μητέρες που θυσιάστηκαν για να σώσουν τα παιδιά τους. Ε, λοιπόν, αυτό το μητρικό ένστικτο, το ισχυρότερο, το πιο ακαταμάχητο που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, είναι ζωντανό και παρόν σε όλες τις γυναίκες είτε το θέλουμε είτε όχι. Το τι πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε απλά δεν έχει καμιά σημασία. Κάποια μέρα στην πορεία της ζωής της μητέρας που έχασε το παιδί της πρωτού αυτό δει το φως της ζωής , το μητρικό ένστικτο εμφανίζεται παντοδύναμο..

.

Όλα τούτα τα χρόνια αισθανόμουν όπως μια μητέρα που έχασε το παιδί της , που έκανε την κηδεία του , που έκλαψε πάνω απ΄ τον τάφο του …

Ακριβώς όπως μια γυναίκα που το μωρό της πεθαίνει στην κούνια του από το Σύνδρομο του Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου , ασχέτως κι΄ αν εγώ δεν πρόλαβα να το γεννήσω …

Αν κάποιος δικός σας πεθάνει, ειδικά ένα βρέφος, και δεν μπορείτε να αποδεχτείτε τον θάνατο και να πενθήσετε, έχετε σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα. Αυτό το σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα αισθάνομαι αυτά τα 19 χρόνια …

.

Από τη στιγμή που το μωρό πέθανε, η ζωή μου , με χίλιους δυο τρόπους, δεν είναι πια η ίδια..

Μία μόνον είναι η έξοδος - η ιαματική διαδικασία που τελικά μας ελευθερώνει. Ένα από τα σπουδαιότερα βήματα για μια μητέρα που έχει χάσει το παιδί της , πρωτού το πάρει αγκαλιά , είναι να ονομάσεις το παιδί που πέθανε και τελικά να μπορέσεις να πενθήσεις τον θάνατό του.

.

Ονόμασα τον δικό μου γιο Γαβριήλ και θα περάσω την υπόλοιπη ζωή μου μιλώντας στον κόσμο γι' αυτόν και για μένα και για εκατομμύρια γυναίκες σαν κι εμένα..Ένα χρόνο αφού ξεκίνησε η διαδικασία της ίασης, είδα μία νεαρή γυναίκα που περνούσε δίπλα από μία πόρτα κρατώντας στην αγκαλιά το αγοράκι της, ενός χρόνου περίπου. Πήγαινε πολύ κοντά στην πόρτα και το παιδί χτύπησε το κεφάλι του. Έβαλε τα κλάματα. Η μητέρα του τον ακούμπησε κάτω όρθιο, γονάτισε δίπλα του και τρίβοντας το κεφαλάκι του, τον έσφιγγε στην αγκαλιά της και του έλεγε: "Η μανούλα στενοχώριεται που χτυπησες το κεφάλι σου". Το πιτσιρίκι σταμάτησε αμέσως.
.
Εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτηκα τίποτε, μου εντυπώθηκε όμως η σκηνή.
Οκτώ ώρες αργότερα, βρισκόμουν γονατιστή στο πάτωμα του σπιτιού μου.
Ο γοερός μου θρήνος τράνταζε το σώμα μου. Μιλούσα στον γιο μου και έλεγα
"Γαβριήλ, η μαμά λυπάται ... η μαμά λυπάται τόσο πολύ...".
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι σημαίνε αυτός ο θρήνος για μένα ....

.

Τα μωρά δεν είναι τα μόνα που πέθαινουν σε τέτοιες περιπτώσεις. Μαζί του πεθαίνουν μεγάλα κομμάτια από την ψυχή της μητέρας.Φαίνομαι σήμερα να στέκομαι μόνη μου εδώ ενώπιών σας. Δεν είμαι μόνη. Αν κοιτάξετε με τα μάτια της καρδιάς σας, θα δείτε κι ένα ψηλό όμορφο δεκαεννιάχρονο παλικάρι να στέκεται δίπλα μου. Λέγεται Γαβριήλ και είναι ο νεαρός που θα είχε γεννηθεί μόνο και μόνο αν η εγκυμοσύνη της μητέρας του έφτανε μέχρι τον έννατο μήνα.

Τα λόγια μου είναι το μνημόσυνο που κάνει η μητέρα του, που θα τον αγαπά για μια αιωνιότητα. ".

.

( Επιλεγμένα αποσπάσματα από την συγκλονιστική ομολογία της Vera Faith Lord ,

μητέρας η οποία πριν 19 χρόνια έχασε το παιδί της , έμβρυο 21 εβδομάδων στις Ηνωμένες Πολιτείες )

.

.

Η Ομορφιά Του Θεού !

...

" O Άγιος Ιωάννης του Σταυρού

ρώτησε μια από τις εξομολογούμενές του :
« Πού αποσκοπεί η προσευχή σου; »

.Kι' εκείνη του απάντησε:
« Στο να θεωρώ την ομορφιά του Θεού,
και να ευφραίνομαι για την ομορφιά που έχει ».

.

Αυτή είναι η φύση της λατρείας.
Να προσευχόμαστε και να λατρεύουμε ,
σημαίνει να αντιλαμβανόμαστε
την πνευματική ομορφιά της Ουράνιας Βασιλείας·

.
Να την εκφράζουμε με λέξεις μέσα από την ποίηση και τη μουσική,

μέσα από την τέχνη και τις συμβολικές πράξεις ,

μέσα από την αγάπη και την προσφορά ,
και μέσα από ολόκληρη τη ζωή μας·

.
Και με τον τρόπο αυτό να απλώνουμε τη Θεία Ομορφιά στον κόσμο γύρω μας, μετασχηματίζοντας και μεταμορφώνοντας την πεσμένη κτίση . . . "

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Κάλλιστου Ware,

Η εντός ημών βασιλεία, εκδ. Ακρίτας, σ.111-12 )

.

Ας γίνει ο κάθε Διαβάτης και Οδοιπόρος της ζωής

ένας μεταφορέας Αυτής Της Θείας Ομορφιάς στον κόσμο μας ,

και στην πεσμένη κτίση γύρω μας .

Οι πρώτοι που θα ευφρανθούμε από το Μεγαλείο και την Μοναδικότητα

Αυτής Της Θείας Ομορφιάς θα είμαστε εμείς οι ίδιοι ,

που απ΄ την ψυχή μας θα αναβλύζει πλουσιοπάροχα

και απ΄ Τον Θεό δοσμένη η Θεία και Ουράνια Δωρεά της Θείας Χάριτος .

Εύχομαι ένα όμορφο και ευλογημένο απόγευμα στον καθένα,

με συνοδοιπόρους Την Γλυκειά μας Παναγιά και Τον Μονογενή Υιό Της .

.

Διαβάτης

.

Αυτά όλα , είναι από Μένα . . .

...

" Παιδί μου , έχεις ποτέ σκεφτεί ότι όλα όσα αφορούν εσένα, αφορούν και Εμένα;
Διότι αυτά που αφορούν εσένα, αφορούν την κόρη του οφθαλμού Μου.
Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πολέμιος σαν το ποτάμι,
θέλω να ξέρεις οτι απο Μένα ηταν αυτό.

Θέλω να ξέρεις οτι η αδυναμία σου έχει ανάγκη απο τη δύναμη Μου
και η ασφάλεια σου βρίσκεται στο να Με αφήσεις να σε προστατεύσω.

Θέλω να ξέρεις οτι όταν βρίσκεσαι σε δύσκολες συνθήκες
μεταξύ των ανθρώπων που δεν σε καταλαβαίνουν,
δεν λογαριάζουν αυτά που σου είναι ευάρεστα και σε απομακρύνουν,
από Μένα ήταν αυτό.

Είμαι ο Θεός σου, οι περιστάσεις της ζωής είναι στα χέρια Μου.
Δεν βρέθηκες τυχαία στη θέση σου, είναι ακριβώς η θέση που σου έχω ορίσει.

Δεν με παρακαλούσες να σου μάθω την ταπείνωση ;
Και να ! Σε έβαλα σ΄αυτό ακριβώς το περιβάλλον, που διδάσκουν αυτό το μάθημα.
Το περιβάλλον σου και αυτοί που ζούν γύρω σου μόνο εκτελούν το θέλημα Μου.

Έχεις οικονομικές δυσκολίες και μόλις τα βγάζεις πέρα;
Να ξέρεις οτι απο Μένα ήταν αυτό.
Θέλω να ξέρεις οτι Εγώ διαθέτω τα χρήματα σου
και να καταφεύγεις σε Μένα και να γνωρίζεις οτι εξαρτάσαι απο Μένα.
Θέλω να ξέρεις οτι τα αποθέματα Μου είναι ανεξάντλητα
και να βεβαιωθείς οτι είμαι πιστός στις υποσχέσεις Μου.

Έχεις περάσει ποτέ νύχτα μέσα στη θλίψη απο τους συγγενείς σου,
τους ανθρώπους που αγαπάς ;
Σου το επέτρεψα, για να στραφείς σε Μένα
και σε Μένα να βρείς την αιώνια παρηγοριά και ανακούφιση.

Σε ξεγέλασε ο φίλος σου ή κάποιος που του είχες ανοίξει την καρδιά σου;
Από μένα ήταν αυτό. Εγώ επέτρεψα να σε αγγίξει αυτή η απογοήτευση,
για να μάθεις ότι ο καλύτερος φίλος σου είναι ο Κύριος.

Θέλω να τα φέρνεις όλα σε Μένα και όλα να Μου τα λές.

Σε συκοφάντησε κάποιος ; Να το αφήσεις σε Μένα, σε Μένα να προσκολληθείς.
Εγώ είμαι η καταφυγή σου, για να κρυφτείς απο την αντιλογία των πάντων.
Θα κάνω την δικαιοσύνη σου να λάμψει σαν το φώς, και την ζωή σου σαν μέρα μεσημέρι.

Καταστράφηκαν τα σχέδια σου και η ψυχή σου είναι εξαντλημένη;
Απο Μένα ηταν αυτό.
Έκανες σχέδια και είχες δικούς σου σκοπούς.
Τα σχέδια σου τα έφερες να τα ευλογήσω ;
Θέλω να αφήσεις σε Μένα να τα κατευθύνω
και να χειραγωγώ τις περιστάσεις της ζωής σου .

Σε βρήκαν απροσδόκητες αποτυχίες
και η απελπισία κατέλαβε την καρδιά σου;
Να ξέρεις, απο Μένα ηταν αυτό.
Διότι μ΄αυτή την κούραση και το άγχος
δοκιμάζω πόσο ισχυρή είναι η πίστη σου στις υποσχέσεις Μου
και την παρρησία σου στην προσευχή για όλα τα ζητήματά σου.
Δεν ήσουν εσύ που εμπιστεύτηκες τις φροντίδες για όλα και όλους στην δική μου αγάπη ;
Δεν είσαι εσύ που και τώρα τα αφήνεις όλα στην προστασία της Πανάγνου Μητέρας Μου ;

Σε βρήκε σοβαρή ασθένεια που μπορεί να γιατρευτεί ή είναι αθεράπευτη και σε κάρφωσε στο κρεβάτι σου ;
Απο Μένα ήταν αυτό.
Επειδή θέλω να Με γνωρίσεις πιο βαθιά, μέσω της σωματικής ασθένειας .
Να μην γογγύζεις γι΄ αυτήν τη δοκιμασία που σου στέλνεται και να μην προσπαθείς να καταλάβεις τα σχέδια Μου , για τη σωτηρία της ψυχής των ανθρώπων με διάφορους τρόπους, αλλά αγόγγυστα και ταπεινά να σκύψεις το κεφάλι σου μπροστά στο Θέλημά Μου.

Ονειρευόσουν να κάνεις κάτι ξεχωριστό και ιδιαίτερο για Μένα και αντί να το κάνεις έπεσες στο κρεβάτι του πόνου ; Από Μένα ήταν αυτό.
Διότι τότε θα ήσουν βυθισμένος στα δικά σου έργα και Εγώ επέτρεψα να σου συμβεί αυτό για να προσελκύσω τις σκέψεις σου σε Μένα.
Θέλω να σου διδάσκω τις βαθύτατες σκέψεις και τα μαθήματα Μου, για να Με νοιώσεις πατέρα σου.
Θέλω να σε μάθω να συναισθάνεσαι πως είσαι τίποτα χωρίς Εμένα.

Να θυμάσαι πάντοτε οτι κάθε δυσκολία που θα συναντήσεις,
κάθε προκλητική λέξη, κάθε διαβολή και κατάκριση,
κάθε εμπόδιο στα έργα σου, που θα μπορούσε να προκαλέσει αγανάκτηση και απογοήτευση, κάθε φανέρωση της αδυναμίας και της ανικανότητας σου, θα χρίεται με το έλαιο της Αγάπης μου .

Απο Μένα είναι αυτό , δώρο για την δική σου αδυναμία να κυβερνήσεις τη ζωή σου .

Να θυμάσαι πως κάθε εμπόδιο είναι νουθεσία απο τον Θεό.
Και να βάλεις στην καρδιά σου αυτόν τον λόγο, που σου έχω αποκαλύψει την ημέρα αυτή.

Από Μένα ήταν αυτό.

Να ξέρεις και να θυμάσαι πάντα, όπου και να είσαι, ότι οποιοδήποτε κεντρί, θα αμβλυνθεί... μόλις θα μάθεις σε όλα να βλέπεις Εμένα...

Όλα σου στάλθηκαν απο Μένα για την τελείωση της ψυχής σου.

Όλα αυτά ήταν απο Μένα , για σένα αγαπημένο μου παιδί ".

.

Το πιο πάνω κείμενο αποτελεί ενα γράμμα που στάλθηκε απο τον Άγιο Σεραφείμ της Βίριτσα σε ενα πνευματικό του παιδί, επίσκοπο, ο οποίος βρισκόταν στην φυλακή. Είναι ένας λόγος παρηγοριάς και νουθεσίας, που ο Δημιουργός Θεός απευθύνει στην ψυχή του κάθε ανθρώπου.
. .

Απόσπασμα από το βιβλίο " Στάρετς Σάββας ο Παρηγορητής " .

.

Ο δικός σου Σταυρός !

...

Κάποτε, κάποιος νεαρός έφτασε στα όρια της απελπισίας. Πολλά τα προβλήματα. Ήταν πελαγωμένος. Αντικρίζοντας μόνο αδιέξοδο, έπεσε στα γόνατα προσευχής, λέγοντας:
“Κύριε, δεν μπορώ να συνεχίσω, δεν αντέχω άλλο. Ο σταυρός που κουβαλώ είναι πολύ βαρύς, ασήκωτος”.

.
Ο Κύριος αποκρίθηκε:
“Παιδί μου, εάν δεν μπορείς να βαστάξεις το βάρος του σταυρού σου, τότε πήγαινε και τοποθέτησέ τον μέσα σε αυτό το δωμάτιο. Ύστερα, άνοιξε πάλι την πόρτα και διάλεξε όποιον σταυρό επιθυμείς.”

.
Ο άνθρωπος φανερά ανακουφισμένος απάντησε, “Σ’ ευχαριστώ Κύριε μου”.

Και στη συνέχεια, έκανε ό,τι του είπε ο Θεός.
Καθώς μπήκε στο δωμάτιο, είδε πολλούς σταυρούς: μερικοί ήταν τόσο μεγάλοι ώστε να μην φαίνονται οι κορυφές τους. Άλλοι ήταν μέτριοι. Αυτός ανακάλυψε έναν μικροσκοπικό σταυρό που έγερνε πάνω σε έναν μακρινό τοίχο.

.
“Θα ήθελα αυτόν τον σταυρό, Κύριε”, ψιθύρισε ο νεαρός. Τότε ο Κύριος του απάντησε:
“ Παιδί μου, ξέρεις, αυτός είναι ο δικός σου σταυρός που μόλις έφερες εδώ μέσα!”

.
Όταν τα προβλήματα της ζωής φαίνονται ακατανίκητα και απροσπέλαστα και δεν μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν. Όταν ο σταυρός που σηκώνεις είναι βαρύς. Μην τα χάνεις, μη ολιγοψυχήσεις και αποθαρρυνθείς. Θα βοηθηθείς πραγματικά αν κοιτάξεις τριγύρω σου. Τότε θα δεις καταστάσεις, σταυρούς τεράστιους, που άλλοι άνθρωποι καλούνται να σηκώσουν. Τότε θα ανακαλύψεις ότι ο δικός σου σταυρός πολλές φορές είναι πολύ ελαφρύς σε σύγκριση με τους σταυρούς των άλλων συνανθρώπων σου. Και μόνο τότε, μπορείς να θεωρήσεις τον εαυτό σου πολύ πιο «τυχερό» από ό,τι φανταζόσουν ποτέ . Θυμάσαι, για εκείνον, λέγεται, που παραπονιόταν πως δεν είχε παπούτσια, ως ότου συνάντησε κάποιον που δεν είχε πόδια. Ευχαρίστησε τον Θεό γι’ αυτά που έχεις και όχι αυτά που στερείσαι.
Όποιος και αν είναι ο σταυρός σου, όποιος και αν είναι ο πόνος σου, μη ξεχνάς,
θα υπάρχει πάντοτε λιακάδα ύστερα από τη βροχή.
Μπορεί να παραπατάς, μπορεί ακόμα και να πέφτεις,
όμως ο Θεός είναι πάντοτε εκεί για να σε βοηθήσει να τα ξεπεράσεις.

( Μετάφραση: Ροζαλί Χαρ. Παπαδοπούλου,

Πτυχιούχος Αγγλικής Φιλολογίας )

.

.

Γι΄ αυτό : ...

.

" Όταν τον Γολγοθά δεν υποφέρεις

και ο σταυρός στην πλάτη είναι βαρύς ,

μάθε " γιατί " , να μην προφέρεις ,

να τον σηκώσεις , άνθρωπε , μπορείς ! "

.

.

.

.

Κάτω απ΄ Τον Σταυρό Του !

...

Μυριάδες πέρασαν καρδιές
κάτω απ΄ Τον Σταυρό Σου
κι΄ αναρωτήθηκαν το πώς
πονάς για τον εχθρό Σου

τον άνθρωπο που μ΄ απονιά
Σε κρέμμασε στο ξύλο,
την ώρα που τον έκραζες
για αδελφό και φίλο ...

.

.

Και αποκρίθηκε η καρδιά
που είναι φως γεμάτη,
όλα του πόνου τα καρφιά
τα δέχετ΄ η ... Α Γ Α Π Η !

.

Εύχομαι ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός

Του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού ,

νάναι για τον καθένα ασπίδα και στήριγμα

στου βίου την πορεία ,

και να στηρίζει και ενδυναμώνει τον κάθε

Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .

Χρόνια πολλά σε όσους και όσες έχουν την ονομαστική τους γιορτή .

Όμορφη , ευλογημένη και ειρηνική μέρα σε όλους μας .

.

Διαβάτης

.

.

Απόφαση ζωής !

...

" ... δεν με γέμιζε τίποτα πλέον από τον κόσμο .

Ένοιωθα ότι κάτι άλλο ζητούσε η ψυχή μου ,

και τό αναζητούσε όλα αυτά τα χρόνια .

Ο δρόμος σου , είναι δοσμένος από Το Θεό ,

φτάνει να έχεις υπομονή , και να περιμένεις ,

πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή για να

σου τον αποκαλύψει .

.

Γι΄ αυτό πήρα αυτή την μεγάλη απόφαση ,

να αφιερωθώ εξ΄ ολοκλήρου Στο Θεό , και να ΄ρθω στο μοναστήρι .

Ο μοναχισμός είναι ένας από τους δρόμους

που θα με οδηγήσει στον Παράδεισο .

Τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα , όσο κι΄ εγώ νόμιζα .

Μπορεί να μην έχεις να κάνεις με τους πειρασμούς και τις

παγίδες του κόσμου , έχεις όμως να κάνεις με δυο άλλους

πολύ ισχυρούς εχθρούς ... τον εαυτό σου , και τον πονηρό,

που όπου κι΄ αν βρίσκεσαι , είτε στην πόλη , είτε στο μοναστήρι,

θα βρει χίλιους δυο τρόπους να σου βάζει εμπόδια ,

και να σου φέρνει πειρασμούς , για να σου κλέψει την ψυχή .

Εύχομαι να μπορέσω να βαδίσω αυτόν τον δρόμο ,

να προσεύχεσαι για μένα ... "

.

Θα προσεύχομαι αδελφούλα , καλή δύναμη .

Θα έχουμε κι΄ εμείς τώρα μια προσευχή περισσότερη ,

ν΄ ανεβαίνει ενώπιων Του Θρόνου Του .

.

.

Σάββατο , 11/9/2010 , Μονή Θεοτόκου , Κύπρος

.

Δωδεκάλογος αναχωρήσεώς μας από τη ζωή !

...

"1. Ὥρα ἀναχωρήσεως: Κάθε λεπτὸ καθ᾿ ὅλο τὸ εἰκοσιτετράωρο.

.
2. Τὰ εἰσιτήρια ἐκδίδονται στὸν οὐρανό, ἀλλὰ πληρώνονται στὴ γῆ.

3. Τιμὴ εἰσιτηρίου: Αὐτὸ πληρώνεται μὲ πολλὴ ἀγάπη, ὑπομονή, ἀγῶνες καί, θυσίες.

4. Τὰ βρέφη δὲν πληρώνουν εἰσιτήριο, διότι ταξιδεύουν στὴν ἀγκαλιὰ Του Κυρίου .

5. Τὸ εἰσιτήριο εἶναι προσωπικὸ καὶ δὲν μεταβιβάζεται σὲ ἄλλο ἄτομο.

6. Οἱ ἐπιβάτες ταξιδεύουν χωρὶς ἀποσκευές. Οἱ ἄγγελοι τὶς ἔχουν μεταφέρει σὲ προηγούμενο δρομολόγιο.

7. Εἰσιτήριο μὲ ἐπιστροφὴ δὲν ἐκδίδεται σε κανένα .

8. Χρήματα δὲ μεταφέρονται. Οἱ ἐπιβάτες τὰ ἔχουν καταθέσει στὴν Τράπεζα τῶν Οὐρανῶν.

Οἱ ἀποδείξεις βρίσκονται στὰ χέρια τῶν φτωχῶν.

9. Δηλώσεις συμμετοχῆς δὲ χρειάζονται. Τὰ ὀνόματα τῶν ἐπιβατῶν εἶναι γνωστὰ στὸν ὁδηγὸ τῆς ἁμαξοστοιχίας.

10. Εἰδοποιήσεις γιὰ τὴν ἡμέρα τῆς ἀναχώρησης κάθε ἐπιβάτη δὲν ἀποστέλλονται.

Γι᾿ αὐτὸ πρέπει ὅλοι νὰ εἴμαστε πάντοτε ἕτοιμοι μὲ μετάνοια, Ἐξομολόγηση καὶ θεία Κοινωνία γιὰ τὸ ταξίδι πρὸς τὴν αἰωνιότητα ανά πάσα στιγμή . "

.

Πηγή φωτογραφίας : Ιστολόγιο : " Δι΄ ευχών των Αγίων "

http://dieyxontonagion.blogspot.com/

( Μονή Αγίου Διονυσίου - Άγιον Όρος ,

'εξω από το κοιμητήριο των μοναχών )

.

.

Κυρά της Κύπρου !

...

Σ’ είπαν βασίλισσα του
Κύκκου, Αγία.
Σ’ είπαν προστάτιδα του
Μαχαιρά, Τιμία.
Σ’ είπαν Αγριώτισσα,
Αγγέλων Κυρία,
Εγκλειστριώτισσα,
Κανακαρία.
Σ’ είπαν Τροοδίτισσα,
Ασπροφορούσα,
Χρυσορρογιάτισσα και
Τριχερούσα,
Μακεδονίτισσα,
Χρυσελεούσα,
Χρυσοσπηλιώτισσα και
της Ποδύθου,
Χρυσοπαντάνασσα

και της Ασίνου,
Αχειροποίητη,
Φανερωμένη,
Γλυκιώτισσα και του
Μνασή,
Γλυκοφιλούσα και
Ιαματική.

Κατοφιδιώτισσα,

Χρυσοπολίτισσα ,
Σ’ είπα κι εγώ,
Κυρά Κυπριώτισσα,
κι ολωνών Αρχόντισσα,
Αφέντρα και Κυρά,
όλη της Κύπρου
Παναγιά,
από τον νότο

ως τον βορρά.
Παντάνασσα και Ρήγισσα,
Μαστόρισσα, Βασίλισσα.
Και Μάνα σ’ είπα των Ρωμιών,
Μάνα και των Αγαρηνών,
Ρωμιών και Τούρκων
Μάνα!
Τον διχασμό σταμάτα.


Μητροπολίτη Κυρήνης Αθανασίου
Πηγή: Περιοδικό "Παράκληση",

εκδ. Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού

.

Στην Παναγιά Μακεδονίτισσα !

...

Κατάμεστο από κόσμο το ευλογημένο σου καταφύγιο Παναγιά μου .

Ήρθαν όλοι , δεν έλειψε κανείς , να γιορτάσουν κοντά Σου τη Θεία Σου Γέννηση , εδώ στο ταπεινό Σου Εκκλησάκι , Παναγιά Μακεδονίτισσα !

Εδώ που οι ψυχές μας λακταρούν ν΄ ακουμπήσουν

Στα Άγια Χέρια Σου , κάθε τους πόνο , κάθε τους θλίψη , κάθε τους στεναγμό . . .

και να ζητήσουν παρηγοριά από Σένα Μητέρα Του Φωτός ,που " εν ύμνοις τιμούμεν και μεγαλύνομεν ". . .

Αν δεν ήσουν Εσύ Παναγία μας ,

πώς θα ήταν στ΄ αλήθεια η ζωής μας ; . . .

Δεν θα είχαμε ελπίδα για το αύριο ,

δεν θα είχαμε ανάσα για το τώρα !

Που θα βρίσκαμε παρηγοριά ,

από ποιον θα ζητούσαμε προστασία ;

Που θα κλίναμε το γόνυ ,

που θ΄ αφήναμε το δάκρυ να κυλίσει ,

.

και τη ψυχή να ακουμπήσει και να ξαποστάσει ;

..

Στα Πόδια Σου ,

.

σαν το μικρό παιδάκι , στης μάνας του την αγκαλιά . . .

.

Παναγία μου , όσους ύμνους κι΄ αν Σου ψάλλουμε , είναι πολύ λίγοι ,

.

μπροστά Στο Μεγαλείο Της δικής Σου Αγάπης !

.

Κράτησε μας κοντά Σου Παναγία μας ,

.

προστάτευσέ μας , απ΄ τον εχθρό της ψυχής μας ,

.

που βρίσκει χίλιους τρόπους για να μας πάρει μακρυά Σου ,

.

και μακρυά απ΄ Τον Υιό Σου .

.

Δέξου τις προσευχές και τις ικεσίες μας ,

.

και τους ύμνους που ξεχειλίζουν απ΄ τις ψυχές μας Παναγία μας ,

.

Γλυκειά Κυρά Μακεδονίτισσα , Μητέρα Του Χριστού μας ,

.

και χάρισε μας ειρήνη και πραότητα ,

.

στης ζωής μας τη φουρτουνιασμένη θάλασσα .

.

Ναι , Γλυκειά Μητέρα των θλιμμένων ,

.

και στήριγμα των χριστιάνων ,

.

δος στις ψυχές των πονεμένων ,

.

λίγη δροσιά των Ουρανών !

.

.

Διαβάτης

.

( φωτογραφία : από το προαύλιο της Μονής της Παναγίας Μακεδονίτισσας , Λευκωσία )

.

.

Νουθετώντας τον εαυτό μου !

...

.

Διαβάτη , όπου κι΄ αν βρεθείς , ποτέ μην κρίνεις κανέναν , χωρίς να γνωρίζεις την ιστορία της ζωής του…

.
Ο καθένας, μια άλλη διαφορετική ιστορία ...
... ο καθένας μας , μια ζωή ...

που δεν την έζησες, που δεν την ξερεις ...

Τί πόνο , τί στεναχώριες , τί θλίψεις ,

κουβαλάει ο καθένας στις πλάτες του ,

δεν γνωρίζεις ...

.

.

γι΄ αυτό ποτέ μην λες , ποτέ μην κρίνεις ...

Στράφου στης δικής σου ψυχής το ντουλαπάκι ,

σαν θες να βάλεις τάξη ,

και άσε τους άλλους , τη ζωή τους , τις πράξεις τους ...

.

δεν σ΄ αφορά ...

.

Σημαντική η εντολή Του Κυρίου , σ΄ αυτό το θέμα :

.

" Μη κρίνετε , ίνα μη κριθήτε , εν ω γαρ κρίματι ,

.

κρίνετε , κριθήσεσθε ,

.

και εν ω μέτρω μετρείτε , μετρηθήσεται υμίν ... "

.

Καλή μέρα να έχουμε όλοι μας ...

.

Διαβάτης

.

( Νουθεσίες στον εαυτό μου )

.

Ο ΄Αγγελος μας ! Ο Φύλακας της ζωής μας !

...

Από τη στιγμή της συλλήψεώς μας , στα σπλάχνα της μητέρας μας , μας έχει δωθεί από Τον Θεό , ένα μοναδικό δώρο , για όσο διάστημα διαρκέσει η ζωή μας σ΄ αυτή τη γή !

.

Άγγελος Κυρίου, ο σύντροφος και προστάτης της ζωής μας...
Άγρυπνος φύλακας , καλός συνοδοιπόρος , υπομονετικός…

Ο ακούραστος συνταξιδιώτης μας , στο ταξίδι της ζωής…
αυτός που μένει άγρυπνος φύλακας για μας….
Αυτός που παλεύει με όλα τα «κακά» σε βάρος της ζωής και της ψυχής μας…
Αυτός που χαίρεται με τις καλές μας πράξεις και λυπάται για τις κακές .
Αυτός που ο αναπέμπει ύμνους δοξολογίας , προσευχές και ψαλμούς , για μας προς Τον Ουράνιο Πατέρα.

Και δεν τον βλέπουμε…ούτε τον ακούμε…αλλά τον αισθανόμαστε αθόρυβα και σιωπηλά νάναι στο πλάϊ μας …
Νιώθουμε την αέρινη παρουσία του σαν απέραντη χαρά…
σαν χαμόγελο μικρού παιδιού…

Ο Άγγελος μας , ο υπερασπιστής της ζωής μας ,

ο καθοδηγών την πορεία μας στης ζωής το πέλαγος ,

ο παρηγορητής των θλίψεων μας , ο ελπίζων...

Αυτός που θα μας συνοδέψει σε όλη της πορεία της ζωής μας ,

ακόμη και στο αιώνιό μας ταξίδι προς την συνάντηση με Τον Δημιουργό μας . . .

Θάναι μαζί μας , για να μας στηρίξει και να μας υπερασπιστεί Στο Θεό μας .

Άγγελος Κυρίου !
Νοιώθουμε την παρουσία του…και τη νιώθουμε περισσότερο κοντά στη δυστυχία των απελπισμένων…κοντά στη φτώχεια και τον πόνο , κοντά στη μοναξιά των αρρώστων και των φυλακισμένων , κοντά στους απλούς και ταπεινούς διαβάτες της ζωής . . .

Τη νιώθουμε την παρουσία του , εκεί που η μοναξιά συνθλίβει ή προσπαθεί να εξαφανίσει την ελπίδα…

εκεί που ο πόλεμος εξαφανίζει και κατατρώγει την ειρήνη…

εκεί που χέρια και μάτια σηκώνονται και εκλιπαρούν για βοήθεια προς τον ουρανό…

Άγγελος Κυρίου !
Είναι κοντά μας…από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό της ζωής μας…
είναι δίπλα μας ακούραστα και υπομονετικά …
και δε μας μιλά…δεν τον βλέπουμε…
κάνοντάς μας όμως να αισθανόμαστε την πνοή των Ουρανών…

νιώθουμε τη λάμψη τους… νιώθουμε το φως που μας καθοδηγεί μέρα και νύχτα...
Ο Άγγελος μας !
Η χαρά του κόσμου και των Ουρανών...
Η η χαρά της σιωπής και η άνοιξη στη ζωή μας !
.
Ας μην τον ξεχνάμε στην καθημερινή προσευχή μας.
Ας του μιλούμε καθημερινά , και ας τον ικετεύουμε
να φωτίζει το δρόμο μας και τη ψυχή μας προς το καλό .
.
Η προσευχή προς στον φύλακά μας άγγελο είναι στο τέλος του Μικρού Αποδείπνου.

Καλό είναι να την λέμε κάθε βράδυ προτού κοιμηθούμε.
Χ.
Χαρίζει απίστευτη γαλήνη και ηρεμία στη ψυχή μας.

.

Μετάφραση :

.

Άγιε Άγγελε, εσύ που είσαι προστάτης της αθλίας ψυχής μου και της ταλαίπωρης ζωής μου, μή με εγκαταλείψης τον αμαρτωλό, μήτε να απομακρυνθής από μένα εξ αιτίας της χαυνότητός μου. Μή επιτρέψης στον πονηρό δαίμονα να κυριαρχήσει επάνω μου κατατυραννώντας αυτό το θνητό μου σώμα. Κράτησε το ταλαίπωρο και παράλυτο χέρι μου και οδήγησέ με στην οδό της σωτηρίας. Ναι, άγιε Άγγελε του Θεού, εσύ που είσαι φύλακας και σκεπαστής της αθλίας ψυχής μου και του αθλίου σώματός μου, συγχώρησέ με για όλα εκείνα με τα οποία σε ελύπησα όλες τις ημέρες της ζωής μου, και για όσα αμάρτησα την σημερινή ημέρα. Σκέπασέ με και τούτη τη νύκτα και διαφύλαξέ με από κάθε επήρεια του αντιπάλου διαβόλου, για να μή παροργίσω τον Θεό με κάποιο αμάρτημα. Και συνάμα πρέσβευε για χάρι μου προς τον Κύριο, να με στερεώση στον θείο φόβο (=σεβασμό) και να με κάνη δούλο άξιο της αγαθότητός του. Αμήν.

Κείμενο:

Άγιε Άγγελε, ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής, μή εγκαταλίπης με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ’ εμού διά την ακρασίαν μου. Μή δώης χώραν τω πονηρώ δαιμόνι κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος. Κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας. Ναι, Άγιε Άγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσας τα ημέρας της ζωής μου, και εί τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν. Σκέπασόν με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξόν με από πάσης επηρείας του αντικειμένου, ίνα μή εν τινι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν. Και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον, του επιστηρίξαι με εν τω φόβω Αυτού, και άξιον αναδείξαι με δούλον της Αυτού αγαθότητος. Αμήν.

Όλα τα Ορθόδοξα Προσευχητάρια , περιέχουν την πιο πάνω προσευχή

στο τέλος του Μικρού Αποδειπνου .

.

Εύχομαι χρόνια πολλά , σε όσους έχουν σήμερα την ονομαστική τους γιορτή ,

και φέρουν το όνομα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ .

Ας είναι για όλους φύλακας , προστάτης και καθοδηγητής .

.

.
Διαβάτης.

.

.

Από το " Μικρό Συναξάρι "

...

" Και σε αυ­τό το ση­μεί­ο θα πρέ­πει να πι­στέ­ψε­τε τα λό­για μου δι­ό­τι αυ­τό δεν μπο­ρεί να α­πο­δει­χθεί ...

Κα­θό­μουν και δι­ά­βα­ζα αρ­γά , και α­νά­με­σα στην αρ­χή του πρώ­του

και στην αρ­χή του τρί­του κε­φα­λαί­ου,

έ­νι­ω­σα ξαφ­νι­κά ό­τι ε­κεί, στην άλ­λη ά­κρη του τρα­πε­ζιού στε­κό­ταν ο Χρι­στός.

.

.

.

.

.

Ή­ταν τό­σο έν­το­νη η αί­σθη­ση αυ­τή

ό­που έ­πρε­πε να στα­μα­τή­σω το δι­ά­βα­σμα και να κοι­τά­ξω.

Κοι­τού­σα για αρ­κε­τή ώ­ρα και δεν έ­βλε­πα τί­πο­τα.

Ού­τε ά­κου­γα ού­τε αι­σθα­νό­μουν ο­τι­δή­πο­τε.

Μα α­κό­μα και ό­ταν κοί­τα­ζα ί­σια μπρο­στά μου

προς το μέ­ρος ό­που δεν υ­πήρ­χε κα­νέ­νας που να μπο­ρώ να δω,

εί­χα α­κό­μα την ί­δια ζω­η­ρή αί­σθη­ση πως ο Χρι­στός,

χω­ρίς κα­μιά αμ­φι­βο­λί­α, στε­κό­ταν ε­κεί...

Βγή­κα έ­ξω και περ­πά­τη­σα ,

σαν να βρι­σκό­μουν σε έ­να με­τα­μορ­φω­μέ­νο κό­σμο,

κοι­τά­ζον­τας τον κα­θέ­να που προ­σπερ­νού­σα και σκε­πτό­με­νος:

Ο Θε­ός σας δη­μι­ούρ­γη­σε α­πό α­γά­πη!

Σας α­γα­πά­ει ! Εί­σαι ο α­δερ­φός μου... ».

.
Απόσπασμα από το βιβλίο " Μικρό Συναξάρι " ,
του π. Αντώνιου Μπλούμ , εκδόσεις " εν πλω "
Ένα πραγματικά εξαιρετικό βιβλίο που συγκινεί και εμπνέει τον αναγνώστη..
..

.

.

Κάποιος σου μιλά . . . αφουγκράσου

...

" Σε κοίταξα όταν ξύπνησες το πρωί.

Περίμενα να μου πεις δύο-τρεις λέξεις,

ευχαριστώντας με για όσα σου συνέβαιναν,

ζητώντας τη γνώμη μου για ό,τι πρόκειται να κάνεις σήμερα.

Παρατήρησα ότι ήσουν πολύ απασχολημένος

προσπαθώντας να βρεις τα κατάλληλα ρούχα

για να πας στη δουλειά σου.

Ήλπιζα να βρεις κάποιες στιγμές να μου πεις μια καλημέρα!
Αλλά ήσουν πολύ απασχολημένος.

Για να δεις ότι είμαι κοντά σου,

έφτιαξα για σένα τον πολύχρωμο ουρανό

και το κελάηδημα των πουλιών.

Κρίμα όμως που δεν παρατήρησες ούτε τότε την Παρουσία μου.

Σε ατένιζα όταν έφευγες βιαστικός προς τη δουλειά σου

και πάλι περίμενα. . .

Υποθέτω ότι εξαιτίας της απασχόλησης σου,

δεν είχες χρόνο ούτε τότε να μου πεις δύο λόγια.

Όταν γυρνούσες από τη δουλειά

είδα τη κούραση και το στρες σου

και σου έστειλα ένα ψιλόβροχο

για να σε απαλλάξει από την πίεση της ημέρας.

Νόμιζα ότι κάνοντας σου αυτή τη χάρη θα με θυμηθείς.

Ως αντάλλαγμα όμως στενοχωρημένος, με έβρισες.

Επιθυμούσα τόσο πολύ να μου μιλήσεις.
Οπωσδήποτε η ημέρα ήταν ακόμα μεγάλη.

Άνοιξες μετά την τηλεόραση,

και όταν παρακολουθούσες την αγαπημένη σου εκπομπή,

εγώ περίμενα . . .

Έπειτα δείπνησες με τους δικούς σου

και για άλλη μια φορά δεν με θυμήθηκες.

Βλέποντας σε τόσο κουρασμένο

κατάλαβα τη σιωπή σου

και έσβησα τη λαμπρότητα του ουρανού

για να μπορείς να ξεκουραστείς,

αλλά δεν σε άφησα σε σκοτάδι πίσσα ,

άφησα ξάγρυπνα για σένα πλήθος από αστέρια.

Ήταν τόσο όμορφα, κρίμα που δεν τα παρατήρησες...

αλλά δεν πειράζει!

Μήπως πράγματι συνειδητοποίησες ότι Εγώ είμαι εδώ για σένα ;

Έχω περισσότερη υπομονή από ότι εσύ μπορείς ποτέ να φανταστείς.

Θέλω να σου το δείξω αυτό, για να το δείξεις και εσύ με τη σειρά σου στους γύρω σου.

Σ' αγαπώ τόσο πολύ ώστε θα σε ανέχομαι , όσο χρειαστεί , για να με αισθανθείς ότι είμαι δίπλα σου .

Τώρα από στιγμή σε στιγμή θα ξυπνήσεις πάλι.

Δεν Μου μένει παρά να σ' αγαπώ και να ελπίζω

ότι τουλάχιστον σήμερα θα Μου χαρίσεις λίγο χρόνο από το χρόνο σου ,

και θα μιλήσεις λίγο μαζί μου . . . "

.

.

( Πηγή : Ψήγματα Ορθοδοξίας )

.

.

Φθινόπορο !

...

Εύχομαι καλό μήνα και καλό Φθινόπορο να πορευθούμε όλοι μας.

.

Ας είναι η πορεία μας ευλογημένη από Τον Συνοδοιπόρο Χριστό ,

.

με όσο το δυνατό λιγότερους πειρασμούς στο δρόμο της ζωής μας , λιγότερες θλίψεις , λιγότερες στεναχώριες ...

.

περισσότερο χαμόγελο , περισσότερη αγάπη , περισσότερη καλοσύνη , ανάμεσά μας ...

.

Ας είναι η κάθε μας μέρα περισσότερο γεμάτη με αρετές και καλά έργα .

.

Ας αφήσουμε πίσω μας , κάθετι που μας βαραίνει και μας στεναχωρεί .

.

Ας ανοίξουμε την καρδιά μας να μπεί η δροσιά και το γλυκό φως του φθινοπόρου .

.

Ας πλησιάζουμε κάθε μέρα λίγο και πιο πολύ Τον Αγαπημένο μας Ιησού Χριστό ,

και ας Τον αφήσουμε να φωτίσει Το σκοτάδι μας , με Το Θείο Φως της Αγάπης Του .

Να σμιλέψει και να μαλακώσει τις ψυχές μας , και να τις κάνει δεκτηκές στα Ουράνιά Του μηνύματα ...

.

Καλό Φθινόπορο σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής , με Συνοδοιπόρο όλων μας Τον Κύριο , και Την Γλυκειά Του Μανούλα .

.

.

Διαβάτης

.

.