Προσωπικές Σκέψεις πριν τα Χριστούγεννα ...

 

Μερικά ακόμα βήματα πριν από Το Σπήλαιο , για να συναντήσουμε Τον Αχώρητο , που μπόρεσε και χώρεσε μέσα σε μια σπηλιά , για να χωρέσει όλους εμάς στην δική Του Αγκαλιά  ...

Καθώς πλησιάζουμε απομένει άραγε κάτι που έπρεπε , και δεν κάναμε ; ...

Τακτοποιήσαμε άραγε και την πιο μικρή ακαταστασία στο σπήλαιο της δικής μας σπηλιάς , της φάτνης της δικής μας καρδιάς ; ...

Και μια και απομένουν ελάχιστες μόνο μέρες , σταματώ λιγάκι κι' αναλογίζομαι την κάθε μέρα που πέρασε ...

Αφήνω για λίγο όλες τις μέριμνες , όλα τα τρεχάματα , δίνω το χρόνο στον εαυτό μου να ξεκουραστεί από όλα αυτά , και να σκεφτεί τι έχει , πολύ σημαντικό απομείνει , που δεν έγινε ...

Κάνοντας μια αναδρομή με το μυαλό μου , βλέπω πως πολλά πράγματα βρίσκονται ακόμα σε ακαταστασία , και σκέφτομαι τον κάθε άνθρωπο που έχω συναντήσει στην πορεία της ζωής μου , από το κοντινό μου περιβάλλον , μέχρι και το πιο απόμακρο ...

Αν έχω , έστω και άθελα μου , πικράνει κάποιους συνανθρώπους μου , στεναχωρήσει , πληγώσει , απογοητεύσει , σκύβω το κεφάλι και ζητώ ταπεινά συγνώμη , από τον καθένα ξεχωριστά . 

Ζητώ πρώτα συγνώμη από Τον Πλάστη και Τον Δημιουργό μου για κάθε σκέψη , πράξη , λόγο , που Τον πόνεσαν. Που Του ξανακάρφωσαν τα καρφιά στις παλάμες , που Του ξαναλόγχισαν Την πλευρά , που Του ξαναπότισαν το ξύδι και τη χολή , που Του ξαναμάτωσαν Την Καρδιά .
Συγνώμη !

Στην συνέχεια ζητώ συγνώμη από σένα .  Εσένα τον σύζυγο , τον σύντροφο , τον φίλο , τον αδελφό , την αδελφή , το παιδί , τον πατέρα , την μητέρα , τον συνάδελφο , τον προϊστάμενο , τον κάθε διπλανό , μα και μακρινό συνοδοιπόρο , στην πορεία της ζωής , που πίκρανα , που στεναχώρεσα , που πόνεσα , που λύπησα , που απογοήτευσα ,  είτε θεληματικά, είτε άθελά μου .

Συγνώμη σε όλους εσάς !

Το κάθε φταίξιμο είναι δικό μου , που πηγάζει μέσα απ΄ τον ανελέητο εγωισμό μου , που καλλιεργώ , με τα πάθη και τα θέλω μες την ψυχή μου , και μου στερεί τη χαρά και την αγάπη απ΄ τη ζωή . Με την συναίσθηση της ευθύνης , απέναντι Στον Θεό , και στον αδελφό μου , με αυτές τις σκέψεις ,   και αυτές τις δύο μεγάλες
" Συγνώμες " , πλησιάζω κι΄ εγώ δειλά δειλά , με όλους εσάς , τους συνοδοιπόρους της ζωής , Στης Βηθλεέμ Το Σπήλαιο για να συναντήσω και να προσκυνήσω , μαζί με τους ποιμένες , Το Νεογέννητο Θείο Βρέφος ...

Καλά Χριστούγεννα σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .

 

Εύχομαι Το Θείο Φως Του Ουρανού να πλημμυρίσει ολονών τις καρδιές .

 

Διαβάτης