Μην περιμένεις αυτό που δεν θα βρεις !

 

 

« Από τον Σταυρό δεν κατεβαίνουμε αλλά μας κατεβάζουν...
Εγώ θα στο πω απλά και ανθρώπινα,

στο δικό μου πνευματικό επίπεδο που είναι χαμηλό και γήινο,

γιατί κουράστηκα από τις υψηλές αναλύσεις.

 

Μην περιμένεις η ζωή να σε ρωτήσει εάν και πόσο αντέχεις.
Μην περιμένεις να βρεθούνε οι τέλειες συνθήκες για να πεις θα ζήσω.
Μην περιμένεις να διαμορφωθούν οι ιδανικές καταστάσεις για να γελάσεις.
Μην περιμένεις να βρεις τον τέλειο πατέρα ή μάνα για να μην έχεις τραύματα.
Μην περιμένεις να βρεις τον τέλειο σύζυγό γιατί απλά δεν θα βρεις ποτέ.
Μην περιμένεις να κάνεις τα τέλεια παιδιά, γιατί απλά δεν υπάρχουν.
Μην περιμένεις να συναντήσεις του τέλειους φίλους, γιατί ούτε εσύ είσαι.

Μην περιμένεις να δουλέψεις στην ιδανική δουλειά γιατί απλά θα μείνεις άνεργος.
Μην περιμένεις να σηκώνεσαι κάθε πρωί και να λες,
"ουάου θα πάω για δουλειές....." Ξέχνα το.
Μην περιμένεις να βρείς το τέλειο σπίτι για να απολαύσεις το ηλιοβασίλεμα.
Μην περιμένεις να έχεις την τέλεια παρέα για να πας ένα περίπατο.

Μην περιμένεις να δοθούν όλες οι απαντήσεις για να σταματήσουν οι ερωτήσεις.
Μην περιμένεις να δεις τον Θεό ως ον που κατεβαίνει από τους ουρανούς
ή ως χέρι που βγαίνει απο το υπερπέραν.
Απλά δεν θα συμβεί και θα χάσεις και την ευκαιρία
να τον συναντήσεις στην καθημερινότητα σου.
Μην περιμένεις να βρεις τον αναμάρτητο και τέλειο πνευματικό,
γιατί απλά δεν υπάρχει.
Και όπου νομίζεις ή σε έπεισαν ότι τον είδες,
φεύγα μακριά είναι της φαντασίας σας.

 

Γενικά στην ζωή αυτή, δεν υπάρχουν τέλειες καταστάσεις,
τέλειες συνθήκες, τέλεια πρόσωπα.

Αυτά μετά το πέρας της εδώ παράστασης.
Οπότε συμφιλιώνομαι με την αδυναμία μου,

την ατέλεια του άλλου και του κόσμου που με περιβάλει

και ζω όπως μπορώ και όσο μπορώ με δοξολογία και ευχαριστία.
Δεν μπορώ πάντα; ναι, αλήθεια είναι !!! Ούτε εγώ μπορώ.

Κανείς δεν τα καταφέρνει πάντα και είναι καλά.

Ακόμη και οι άγιοι έχουν τις κακές μέρες και περιόδους τους. 

Αλλά δεν τρελαίνομαι σε αυτές τις φάσεις, δεν αυτομαστιγόνομαι,
 δεν χάνω την ψυχραιμία μου, ούτε βιάζομαι να φύγει το κακό που με βρήκε.
Κυρίως δεν λέω όλη μέρα γιατί και γιατί; 

 Μαααα... και δώστου γιατίι;

Απλά καλέ μου φίλε μέχρι να μάθεις το γιατί θα έχει τελειώσει η ζωή....!!! »

 

( π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος )