Στα Εισόδια της Παναγίας μας !

 

Ξημερώνει η γιορτή των Εισοδίων της Παναγίας,
μου θυμίζει την ομορφιά κι αξία του σώματός μου.
Ο καθαρώτατος ναός του Σωτήρος!
Το σώμα της Παναγίας μας.
Μα και το δικό μου σώμα μπορεί να γίνει ναός του Σωτήρος.
Και το δικό σου, κι όλων μας. Αυτή είναι η κλίση του κορμιού μας.
Το σώμα αυτό, που το γεμίζω τοξίνες, θλίψεις, πίκρες, ενοχές.
Ξέρω, θα βιαστείς να πεις «και αμαρτίες».
Πιστεύω όμως τελικά ότι πιο πολλές είναι οι ενοχές μας, 

παρά οι αμαρτίες μας.

Απ' τα χρόνια που εξομολογώ , γύρω στα 15,
συναντώ περισσότερο ενοχικά άτομα, παρά αμαρτωλά.
Πιο βαθύς ο πνιγμός, το κουβάρι, ο μπερδεμένος ψυχισμός, 

ο ενοχικός εθισμός, παρά το αμάρτημα το ίδιο.

Αυτό λέει η πείρα μου, ζώντας μέσα στο ράσο. Μέσα.
Άτομα που κοινωνούν, εξομολογούνται, λαμβάνουν άφεση απ' το Θεό,
κι όμως, δεν βλέπω ακόμα τη χαρά ν' ανθίζει
ούτε στο κορμί τους, ούτε στην ψυχή τους.

Η Παναγία μας, είχε χαρά! Πάλι θα βιαστείς να πεις, 

«μα αυτή ήταν αλλιώς»!!Ε, αυτό ρωτώ κι εγώ:
εμείς, πότε θα γίνουμε αλλιώς;.. Μετά θάνατον;;;;
Και να φανταστείς, και πέρυσι γιορτάσαμε Εισόδια,
και πάλι λέγαμε τα ίδια.
Και πάλι μείναμε στην κλάψα των αμαρτιών μας.
Και φέτος, το ίδιο. Και του χρόνου το ίδιο.

Κάτι σαν τους πολιτικούς καταντήσαμε.
Είμαστε όλο με το «να» και με το «θα».
«Να»γίνουμε κάποτε σαν την Παναγία.
«Θα» γίνουμε κάποτε αλλιώς. Κάτι δεν πάει καλά...

Τελικά, πιστεύουμε σ' αυτά που λέμε;...
Ισχύουν αυτά που λέμε; Ζούμε αυτά που λέμε;
Εννοώ, με αποδείξεις.

                                                                                         π.Ανδρέας Κονάνος

 

                                                                                 ( Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου )


Πηγή : http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/2013/11/Eisodos-Exodos-konanos-Eisodia.html