Θεὲ τῆς καρδιᾶς μου !

 

Θεὲ τῆς καρδιᾶς μου καὶ τῆς ἄπειρης Ἀγάπης.

Οὐράνιε Πατέρα μου, κᾶνε τὴν καρδιά μου νὰ γίνει ἕνα μὲ τὴν Εὐσπλαχνία Σου, γιὰ νὰ Σ’ ἀγαπῶ καὶ νὰ Σὲ λατρεύω καὶ νὰ σπλαχνίζομαι τὸν κόσμο ὅλο.

Πλημμύρισε μὲ μὲ τὸν Θεϊκό Σου ἔρωτα

καὶ ἀξίωσε μὲ νὰ Σοῦ ἀνταποδώσω στὸ ἔπακρο τὸν ἔρωτα αὐτό. Ἐσένα ἀναγνωρίζω σὰν μοναδικὸ Βασιλιὰ τῆς καρδίας μου καὶ ἀφιερώνω τὴν ψυχή μου στὸν μονογενῆ Σου Υἱὸ Ἰησοῦ,

δικό μας λατρεμένο Θεῖο Βρέφος, καὶ πληγωμένο Βασιλιά.

Δέξου μὲ στὴν πατρικὴ ἀγκαλιά Σου καὶ κρύψε μὲ βαθιά, μέσα στὴν μητρικὴ καρδιά Σου.

Στεῖλε ἀγγέλους νὰ φρουροῦν τὸ σῶμα, τὴν ψυχὴ καὶ τὴν καρδιά μου καὶ νὰ μὲ διδάσκουν μυστικά, τὴν ἀπόλυτη λατρεία, ἐμπιστοσύνη καὶ ὑπακοὴ στὸ ἅγιο θέλημά Σου,

γιὰ νὰ μὴν Σὲ πληγώσω ποτὲ ξανά.

Παρακληττικὰ ἱκετεύω τὴν λατρεμένη Σου κόρη

καὶ Βασίλισσα Οὐρανοῦ καὶ Γῆς, τὴν ἁγία Μητέρα μᾶς Μαριάμ,

νὰ μὲ σκεπάζει στοργικὰ καὶ νὰ μὲ μαθαίνει πῶς νὰ Σὲ λατρεύω ἀπέραντα παιδικά.

Σὲ πιστεύω, Σὲ λατρεύω καὶ Σ’ ἀγαπῶ, τὸ ταπεινό Σου σπλάχνο

ποὺ ἀγωνίζεται στὴ γῆ,

καὶ μὲ λαχτάρα προσμένει νὰ βρεθεῖ στὴν ἀγκαλιά Σου παντοτινά. Ἀμήν.

(π. Ἐλπίδιος)