Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Τα Δώρα Του Θεού !

.

Καινούργια μέρα ! Ο ουρανός στο βάθος άρχισε να χρωματίζεται με τα χρώματα της ανατολής ! Δόξα τω Θεώ ! Ξυπνήσαμε και σήμερα , και ζούμε . Κάποιες άλλες ψυχές , έζησαν χθες την τελευταία μέρα της ζωής τους ...

Κάποιοι άλλοι συνάνθρωποί μας , αν και εν ζωή , δεν έχουν την υγεία τους ,
και ο πόνος τους βασανίζει στο κρεβάτι του πόνου σε κάποιο νοσοκομείο .
Δόξα τω Θεώ ! Μεγάλο δώρο η υγεία !
.
.

Άκουσα το ξυπνητήρι που κτύπησε , και ξύπνησα .
Δόξα τω Θεώ ! Ακούω ... Κάποιοι συνάνθρωποί μας , δεν ακούνε , και δεν θ΄ ακούσουν ποτέ κανένα ήχο ... είναι κωφάλαλοι ...

Είδα απ΄ το παράθυρο ένα γλυκό φως να γλυκοχαράζει .
Δόξα τω Θεώ ! Βλέπω ... κάποιοι συνάνθρωποί μας , δεν βλέπουν , και δεν θα δουν ποτέ το φως του ήλιου ... είναι τυφλοί ...

Σηκώθηκα , και ξεκίνησα για τον καθημερινό πρωινό μου περίπατο .
Δόξα τω Θεώ ! Περπατώ ... Κάποιοι συνάνθρωποί μας , δεν μπορούν να περπατήσουν , είναι καθηλωμένοι σε αναπηρικό καρροτσάκι ... είναι ανάπηροι ...

Γύρισα σε λίγο στο σπίτι . Δόξα τω Θεώ ! Όσο μικρό και απλό κι΄ αν είναι , έχουμε μια στέγη πάνω από το κεφάλι μας . Κάποιοι συνάνθρωποί μας , δεν το έχουν ούτε κι΄ αυτό , είναι άστεγοι ...

Φώναξα στα παιδιά να ξυπνήσουν , να ετοιμαστούν για το σχολείο .
Δόξα τω Θεώ ! Έχω τα παιδιά μου , την οικογένειά μου ,και είναι καλά .
Κάποιοι άλλοι , δεν είχαν αυτή την ευτυχία στη ζωή τους ν΄ αποκτήσουν παιδιά .

Ετοιμάσαμε πρόγευμα . Δόξα τω Θεώ ! Έχουμε φαγητό στο τραπέζι μας .
Κάποιοι συνάνθρωποί μας πεθαίνουν καθημερινά από την πείνα ...

Τα παιδιά έφυγαν για το σχολείο , κι΄ εμείς για τη δουλειά .
Δόξα τω Θεώ ! Τα παιδιά μας μορφώνονται , κι΄ εμείς έχουμε τις δουλειές μας .
Κάποιοι συνάνθρωποί μας , σε κάποιες φτωχές χώρες του πλανήτη μας , δεν θα μάθουν ποτέ να διαβάζουν . Και κάποιοι συνάνθρωποί μας καθημερινά χάνουν τις δουλειές τους , και η ανεργία τους ταλαιπωρεί .

...
.
Σκεφτόμενη όλες αυτές τις ευεργεσίες Του Θεού καθημερινά στη ζωή μας , όλα αυτά τα δώρα Του , κατάλαβα πόσο μεγάλη είναι η αχαριστία μας , πολλές φορές , και με πόση αδιαφορία προσπερνούμε καθημερινά όλες αυτές τις δωρεές , θεωρόντας τις πολύ φυσιολογικές ,
πράγμα όμως που δεν είναι , γιατί πολλοί συνανθρώποι μας δεν τις απολαμβάνουν .

Αν και όλες αυτές οι σκέψεις είναι προσωπικές , και τον εαυτό μου προσπαθώ να ταρακουνήσω , μήπως τα πράγματα έτσι είναι για όλους μας , φίλε , διαβάτη , και οδοιπόρε της ζωής ; ...


Εύχομαι σε όλους , μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα και βδομάδα ,

και όλες οι δωρεές που απολαμβάνουμε καθημερινά στη ζωή μας ,

ας γίνουν αιτία ευχαριστίας και δοξολογίας προς Τον Κύριο ,
.
κι΄ ας είμαστε πιο προσεκτικοί την επόμενη φορά που θ΄ ανοίξουμε το στόμα μας ,
.
να εκφράσουμε έστω και το μικρότερο παράπονο απ΄τη ζωή μας ...
.
Αν έχεις άγχος και αγωνία για το αύριο , σκέψου ότι το αύριο δεν μας ανήκει ,
.
το αύριο ανήκει μονάχα Στο Θεό ...
.
Αν εξακολουθεί το άγχος να μας βασανίζει για της μέριμνες της καθημερινότητας ,
.
είναι ίσως που δεν εναποθέσαμε τις έγνοιες και τις ανησυχίες μας Στα Χέρια
.
Του Πλάστη και Του Δημιουργού μας . Αυτού που μπορεί να δώσει λύση στο
.
κάθε πρόβλημα και ανησυχία μας ...

.
Διαβάτης
.

( Για όλα αυτά , το έναυσμα ξεκίνησε από μια απλή επίσκεψη ...
.
Κάθισε δίπλα μου , φορούσε σκούρα γυαλιά ... Στην αρχή νόμισα
.
ότι ήταν απλά εγχειρισμένη στα μάτια , όμως στη συνέχεια δεν δίστασε να μου πει ...
.
" Γεννήθηκα τυφλή " , Δόξα τω Θεώ , έμαθα και ζω και συντηρούμαι μόνη μου ,
.
Αυτό το πρόβλημα το έχουν χιλιάδες άνθρωποι .
.
Υπάρχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα απ΄ το δικό μου ...
.
Το έλεγε , και νόμιζες ότι έβλεπε με τα μάτια της ψυχής της , όλες του κόσμου τις ομορφιές !
.
Θαύμασα τη δύναμη της ψυχής της ... )
.

.

2 σχόλια:

Συνοδοιπόρος είπε...

Αγαπημένη ,
Καλημέρα,Δόξα το Θεό είμαστε πολύ καλά και καθημερινά απολαμβάνουμε τα θεία Δώρα Του Κυρίου που απλόχερα μας προσφέρει .Αλήθεια πόσο αχάριστοι είμαστε .....
Πόσο ένοχη ένιωθα όταν διάβασα αυτά που έγραψες ........
Ας αφεθούμε λοιπόν στα χέρια ΤΟΥ , να μην είμαστε ολιγόπιστοι .
Σε ευχαριστώ που είσαι πάντα δίπλα μου .Εύχομαι πάντα η Παναγία να σας φυλάει.

Διαβάτης είπε...

Αγαπημένη μου γλυκειά ψυχούλα ,
ό,τι έχω γράψει , το έχω γράψει για μένα , για να δω λίγο πιο σοβαρά την αχαριστία μου , και την πορεία της ζωής μου .

Ας δεχόμαστε με ανοικτή την καρδιά τα δώρα Του Κυρίου , κι΄ ας γίνεται η ζωής μας ένας ύμνος δοξολογίας προς Αυτόν !

Ας σκεφτούμε καλύτερα , προτού εκφράσουμε το επόμενο παράπονό μας , συγκρίνοντας το πρόβλημά μας , με το σοβαρότερο πρόβλημα του αδελφού μας , με την ανίατη αρρώστια του διπλανού μας , με τη φτώχια του γείτονά μας , με το πένθος του συγγενή μας , με το διαζύγιο του φίλου μας , με όλα τα σοβαρότερα που βιώνονται καθημερινά γύρω μας ...

Ας εναποθέσουμε λοιπόν τη ζωή μας στα χέρια Του , κι΄ ας πούμε
" ευχαριστώ " , για όσα έχουμε !...

Αμέτρητες οι δωρεές Του Θεού καθημερινά στη ζωή μας .

Καλή μέρα να έχεις , και πάντα υπό την σκέπη της Γλυκειάς μας Παναγιάς.

Την αγάπη μου,

Αργυρούλα