Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

Καθώς πορευόμαστε ...

.

.
.
Πολλές φορές στην πορεία της ζωής μας,

βρισκόμαστε μπροστά σε αδιέξοδα,

που όποια πόρτα κι΄ αν δοκιμάσουμε ν΄ ανοίξουμε,

βρισκόμαστε μπροστά σε χάος και απέραντο κενό.

Μοιάζει να γίνεται η ζωή μας με φουρτουνιασμένο πέλαγο,

και νοιώθουμε τόσο αδύνατοι , βλέποντας τα κύματα

να γιγαντώνονται μπροστά μας.
.
.

Αυτές τις στιγμές , η ψυχή ζητά απεγνωσμένα,

ένα σωτήρα , ένα ναυαγοσώστη ,

ένα Θείο Χέρι να γαληνέψει τα κύματα ,

μια Θεία Εντολή να κατευνάσει τον άνεμο,

ένα ήλιο να ανατείλει για να φωτίσει το σκοτάδι μας,

και να ζεστάνει την παγωνιά που μας περιβάλλει.

Και όλα αυτά , κρύβονται πίσω από Το Ένα

και Το Μοναδικό πρόσωπο , Του Ιησού Χριστού.

Ο Πέτρος , μόνο που Τον κοίταξε , μπόρεσε και περπάτησε στα κύμματα.

Η Αιμορροούσα , μόνο που Τον άγγιξε , θεραπεύθηκε από την μακρόχρονη ασθένειά της .

Η Σαμαρείτισσα , μόνο που Του μίλησε , άλλαξε όλη η ζωή της.

Η νεαρή κόρη του Ιάειρου , μ΄ ένα Του λόγο , επανήλθε από τον θάνατο στη ζωή.

Εμείς , τι περιμένουμε ; ...

Είναι εκεί για τον καθένα μας.

Να γενεί , " τοις πάσοι τα πάντα " !

Εμάς περιμένει , να Τον πλησιάσουμε , να Τον κρατήσουμε απ΄τον χιτώνα ,

κι΄ Εκείνος , γνωρίζει την κάθε μας ανάγκη , την κάθε μας ανησυχία ,

τον κάθε μας πόνο και πόθο της ψυχής μας .

Όλα τα υπόλοιτα θα τα αναλάβει η πανσοφία Του και η μακροθυμία Του.
.
.
Διαβάτης
.
,

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το χθεσινό και το σημερινό κείμενο ήταν αυτό που ήθελα να διαβάσω ή να ακούσω...Όλως τυχαίως διαβάσατε την ψυχή μου! Ευχαριστώ πολύ.
Παρακαλώ συνεχίστε...

Διαβάτης είπε...

@ Ανώνυμος ,

Αγαπητέ φίλε ή φίλη , σ΄ ευχαριστώ που περνάς απ΄ το σοκάκι μας .
Σ΄ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια , όμως εγώ απλά καταθέτω κάποιες σκέψεις , και ίσως κάποια κείμενα , που λίγο ή πολύ όλους μπορεί να μας αγγίξουν και να μας συγκινήσουν.
Ας ευχαριστούμε Τον Θεό ,
γι΄ αυτούς τους όμορφους τρόπους επικοινωνίας που μας χαρίζει .

Όλοι είμαστε στον αγώνα , και όλοι πρέπει να συνεχίζουμε , με τόλμη , να μην μας λυγούν οι πειρασμοί και οι θλίψεις της ζωής , γιατί ο Κύριος είναι πάντα Συνοδοιπόρος στην πορεία μας , και στήριγμα σε κάθε μας δυσκολία και πτώση.

Καλή δύναμη , κι΄ ας μην ξεχνάμε , ο δικός μας σταυρός , είναι ακριβώς στα μέτρα μας φτιαγμένος , ούτε μεγαλύτερος , ούτε βαρύτερος.

Ο Θεός μαζί σου ,

Αργυρούλα

ANAZHTHSH είπε...

Γλυκύτατο και παρηγορητικό.Την αγάπη μου.

Διαβάτης είπε...

@ ANAZHTHSH ,

Όλυ μου , σ΄ ευχαριστώ πολύ , κοπέλα μου .

Και την δικιά μου αγάπη ,
να είσαι πάντα καλά.

Ο Θεός μαζί σου

Αργυρούλα