Καθώς πορευόμαστε ...

.

.

.

Πολλές φορές στην πορεία της ζωής μας,

βρισκόμαστε μπροστά σε αδιέξοδα,

που όποια πόρτα κι΄ αν δοκιμάσουμε ν΄ ανοίξουμε,

βρισκόμαστε μπροστά σε χάος και απέραντο κενό.

Μοιάζει να γίνεται η ζωή μας με φουρτουνιασμένο πέλαγο,

και νοιώθουμε τόσο αδύνατοι , βλέποντας τα κύματα

να γιγαντώνονται μπροστά μας.

.

.

Αυτές τις στιγμές , η ψυχή ζητά απεγνωσμένα,

ένα σωτήρα , ένα ναυαγοσώστη ,

ένα Θείο Χέρι να γαληνέψει τα κύματα ,

μια Θεία Εντολή να κατευνάσει τον άνεμο,

ένα ήλιο να ανατείλει για να φωτίσει το σκοτάδι μας,

και να ζεστάνει την παγωνιά που μας περιβάλλει.

Και όλα αυτά , κρύβονται πίσω από Το Ένα

και Το Μοναδικό πρόσωπο , Του Ιησού Χριστού.

Ο Πέτρος , μόνο που Τον κοίταξε , μπόρεσε και περπάτησε στα κύμματα.

Η Αιμορροούσα , μόνο που Τον άγγιξε , θεραπεύθηκε από την μακρόχρονη ασθένειά της .

Η Σαμαρείτισσα , μόνο που Του μίλησε , άλλαξε όλη η ζωή της.

Η νεαρή κόρη του Ιάειρου , μ΄ ένα Του λόγο , επανήλθε από τον θάνατο στη ζωή.

Εμείς , τι περιμένουμε ; ...

Είναι εκεί για τον καθένα μας.

Να γενεί , " τοις πάσοι τα πάντα " !

Εμάς περιμένει , να Τον πλησιάσουμε , να Τον κρατήσουμε απ΄τον χιτώνα ,

κι΄ Εκείνος , γνωρίζει την κάθε μας ανάγκη , την κάθε μας ανησυχία ,

τον κάθε μας πόνο και πόθο της ψυχής μας .

Όλα τα υπόλοιτα θα τα αναλάβει η πανσοφία Του και η μακροθυμία Του.

.

.

Διαβάτης

.

,