.
.
.
Ήμαρτον , είπε ο άσωτος ...
και έγινε δεκτός και πάλιν , στο σπίτι του πατέρα !
Ήμαρτον , είπε ο Ζακχαίος ...
και ο Κύριος έφερε την σωτηρία στον οίκο του !
Μνήσθητί μου Κύριε , είπε ο ληστής ...
και έγινε ο πρώτος κάτοικος του Παραδείσου !
Δάκρυα έχυσε η πόρνη και αμαρτωλή γυναίκα ,
και ο Κύριος την συγχώρεσε !
.
.
.
.
Ένα δικό μας δάκρυ μετανοίας , και μια σταγόνα Αίματος ,
από τη θυσία Του Ιησού στο Γολγοθά , χρειάζονται ,
για να μας δεκτεί ο Κύριος στην πατρική Του Αγκάλη ,
και να μας κάνει συγκάτοικούς Του στον Παράδεισο !
Δεν αξίζει άραγε τον κόπο , αυτή η συγκατοίκηση ; ...
Διαβάτης
.
( Αποστάγματα σκέψεων διαβάζοντας από το βιβλιαράκι " Υπάρχει Ελπίδα ; " , του π. Θεοφίλου Ζησοπούλου ).
.
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου