Υπόσχεση !

.

Περνόντας , απ΄ το ευλογημένο πρωινό μου καταφύγιο,

ο ναός ήταν ολότελα άδειος ...

Μια ησυχία μοναδική ... και ένα δέος ...

Μια μυστική κατάνυξη , λες και με περίμενε ...

Μισοσκότεινα μπροστά στο τέμπλο ,

μονάχα απ΄ τα καντύλια λίγο φως ...

Γονάτισα μπροστά της ,

και θερμά την ικέτευσα ...

"πάρε λίγο απ΄ το βάρος , να μπορέσω

να πορευθώ ... να μπορέσω να συνεχίσω ,

αυτήν την πορεία ... προς τον Ουρανό "

Κι΄ εκείνη μ΄ άκουσε , είμαι σίγουρη ,

το είδα στο βλέμμα Της , έγινε πιο ήπιο ,

σαν να μούλεγε , " μην ανησυχείς ... όλα θα πάνε καλά "΄...

Έφυγα με μια γλύκα στη ψυχή μου , μοναδική ...

γιατί ποτέ δεν με ξεγέλασε ,

κρατούσε πάντα τις υποσχέσεις Της ,

κι΄ αυτό το πρωινό , μια υπόσχεση ήταν αυτό το ήπιο βλέμμα Της .

Διαβάτης

( Η εικόνα απ΄ τη Μονή της Παναγίας Μακεδονίτισσας , Λευκωσία )

.