Γλυκύτατε Ιησού Χριστέ … Ένα μεγάλο « ευχαριστώ » ξεχειλίζει
μέσ΄ από τη ψυχή μου ,την ύπαρξή μου για Σένα .
Τα έργα και οι πράξεις μου μηδαμινά και άθλια
μπροστά στο μεγαλείο της Αγάπης Σου .
Όλη η ζωή μου ένα λάθος , μια αστοχιά
μπροστά στον Λόγο και τα Διδάγματά Σου.
Κι΄ αυτό το ξεχείλισμα , κι΄ αυτό το « ευχαριστώ » μου ,
κι΄ ας είναι μές΄ απ΄ την ψυχή μου ,
είναι τόσο μικρό ,τόσο ανάξιο ,
μπροστά στην Άπειρη Αγάπη σου .
Και απορώ μαζί Σου Χριστέ μου !
.
Πώς συνεχίζεις να μ΄ ανέχεσαι ; ...
Πώς δίνεις τόσα πολλά σε μένα την ανάξια ;
Πώς μπορώ , με τα ίδια χείλη που κατακρίνω τον αδελφό μου , να σε υμνώ ;
.
.
Με τα ίδια χείλη , που ο λόγος τους σε πληγώνει ,
να σε ευχαριστώ ;
Πώς μπορώ , με μια καρδιά γεμάτη πάθη ,
να έρχομαι σε Σένα ,για να σου πω « ευχαριστώ » ; ...
Τι υποκρισία , Χριστέ μου , σου προσφέρω !
.
Κι Εσύ εξακολουθείς ακόμη να με δέχεσαι .
Εξακολουθείς ν΄ ανατέλεις τον ήλιο σου για μένα !
Να φωτίζεις τον ουρανό με τ΄ αστέρια Σου για μένα !
Να ζεσταίνεις την παγωμένη μου καρδιά με την Άπειρη Αγάπη σου !
Να χαιδεύεις την αναξιότητά μου , με τα Πανάγια χέρια Σου !
Να δροσίζεις τον πυρετό των παθών μου , με τη δική Σου δροσιά !
Χριστέ μου , το μεγαλείο της Αγάπης Σου ,
δεν μπορεί να χωρέσει στο ταλαιπωρημένο μου μυαλό .
Δέξου το « ε υ χ α ρ ι σ τ ώ » μου ,
Κι΄ ας είναι μικρό …
Κι΄ ας είναι ανάξιο …
Κι΄ ας είναι τιποτένιο …
Πάρ' το , και καθάρισέ το από κάθε σκιά
και κηλίδα εγωισμού και πάθους .
.
Σ ή μ ε ρ α , για ακόμα μια φορά ,
μου απόδειξες πόσο μ΄ αγαπάς , Χριστέ μου .
Το " ε υ χ α ρ ι σ τ ώ " μου είμαι πολύ μικρό
για να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου .
..
Δώσε στη ψυχή μου , Κύριε ,
απλότητα και ταπεινοφροσύνη ,
χάρισέ μου ειρήνη και πραότητα ,
πίστη και καρτερία ,
υπομονή και αγάπη ,
για να μπορώ να Σε δοξάζω ,
μέσ΄ από την αναξιότητά μου ,
και να μπορεί να φτάνει η δοξολογία μου ,
εκ βάθους καρδίας , « ως θυμίαμα ενώπιών Σου »
.
.
Διαβάτης
.
.
( Το πιο πάνω από το δικό μου προσωπικό ημερολόγιο )
.
.
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Εξακολουθείς ν΄ ανατέλλεις τον ήλιο σου για μένα!. .γράφεις...! Αλήθεια, στη ζωή μας όλα τα θεωρούμε δεδομένα...τον ήλιο το νερό και τόσα άλλα καλούδια που μας χαρίζει ο καλός Θεός...!!! όμως καλή μου Αργυρώ, ας θυμηθούμε τον προοιμιακό ψαλμό, τον ψαλμό που διαβάζουμε στον εσπερινό μόλις πει ο ιερέας το ευλογητός, "Ανοίξαντός σου την χείρα, τα σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος,αποστρέψαντος δε σου το πρόσωπον, ταραχθήσονται" Όλα τα καλά τα οφείλουμε στο πανάγαθο Θεό. Αυτό όντως το ξεχνάμε. Πότε έχουμε πει ένα δόξα σοι ο Θεός που ανέτειλε ακόμη μια μέρα ο ήλιος, ποιός απο μας είπε ένα δόξα σοι ο Θεός για ένα ποτήρι νερό που θα πάρει, μα και τόσα άλλα δόξα σοι ο Θεός που θα μπορούσαμε να προφέρουμε και να προσφέρουμε στο Κύριο της Δόξας. Αν αποστρέψει το πρόσωπο Του τι θα γίνει; Το όλο ποίημά σου μου θύμισε τους λόγους του Αγίου Σιλουανού για την Αγάπη. Ας είναι η ζωή σου ψυχούλα μου ένας ύμνος προς τον Θεό!!!
@ Διακονία Αγάπης ,
Πάτερ Ανδρέα , την ευχή σας.
Η σημερινή μέρα , ήταν πολύ σημαντική για μένα , και ένοιωθα την ανάγκη , ν΄ ανοίξω την ψυχή μου Στον Κύριο , και να Του πω , ένα μεγάλο " ευχαριστώ " , που τελικά , είναι τόσο μικρό μπροστά στο μεγαλείο της αγάπης Του !
Δυστυχώς η ζωή μου , δεν είναι ύμνος προς Τον Θεό , αλλά μάλλον μια ανορθόγραφη γραφή πάνω στις Θείες Δωρεές Του δημιουργού μου .
Μονάχα Το Έλεός του ας μας δώσει ,
για να βρει ηρεμία και γαλήνη η ψυχή μας , και να μπορεί να σηκώνεται μετά τις πτώσεις , που είναι καθημερινές και αλλεπάλληλες.
Πάτερ Ανδρέα , σας ευχαριστώ για τα πολύ καλά σας λόγια και την αγάπη σας.
Εύχομαι η Παναγιά να σας έχει πάντα υπό την σκέπη και την προστασία της.
Ευλαβικά,
Αργυρούλα
Δημοσίευση σχολίου