Ο πόνος στη ζωή μας

.

Ο Ιώβ αντιμετωπίζει τίς δυσκολίες καί τίς δοκιμασίες

δείχνοντας , όχι μόνο υπομονή καί υπακοή ,

αλλά τήν αγάπη του πρός τόν Θεό ,

ακόμα καί στίς δύσκολες στιγμές.

Πως εισήλθε ο πόνος στην ζωή μας;

Δεν εισήλθε ασφαλώς κατ εὐδοκίαν Θεού.

Μπήκε κατά παραχώρησιν Θεού,

όταν ο άνθρωπος με την εγωϊστική παρακοή του

έχασε την Πηγή της Ζωής, τον Πλάστη του.

Από την άπονο κατάσταση της Θείας Βασιλείας,

βρέθηκε σε μία άλλη κατάσταση,

στην οποία αφού δεν βασίλευε η αληθινή Ζωή,

κυριαρχούσε μία ζωή φθαρμένη,

Συνυφασμένη με τον θάνατο, τα πάθη και την αμαρτία.

Ο πόνος μας βοηθά να αναθεωρήσουμε την πορεία της ζωής μας

και να την επαναπροσανατολίσουμε στο σωστό κέντρο της,

που είναι ο Τριαδικός Θεός.

.
Ο πόνος μας βοηθά να λαμπικάρουμε την αγάπη μας προς τον Θεό,

ώστε να αγαπούμε τον Θεό όχι γιατί μας δίνει τα δώρα Του ,

αλλά γι' Αὐτόν τον Ίδιο.

Στα χείλη του ανθρώπου που πονά ,

ανεβαίνει κάποτε ένα πολύ βαθύ “γιατί, γιατί Θεέ μου;”

Στο “γιατί” αυτό νομίζω ότι δεν υπάρχει ανθρώπινη απάντηση.

Υπάρχει μία μόνο απάντηση:

Η συμμετοχή του Θεού στον δικό μας πόνο.

Ο Σταυρός του Χριστού !

Πιστεύουμε σε Θεό εσταυρωμένο,

που σημαίνει Θεό ταπεινωμένο, εξευτελισμένο, βασανισμένο.

O λόφος του Γολγοθά, βρίσκεται εκεί , όπου ο Υιός του Θεού πόνεσε για όλους μας.

Δεν ντρεπόμαστε που πιστεύουμε σε Θεό

ενανθρωπήσαντα, σταυρωθέντα και αναστάντα.

Σε Θεό που από άπειρη αγάπη συμμερίσθηκε την δική μας ασθένεια,

προσέλαβε την δική μας θνητή και παθητή σάρκα, για να την αθανατίσει.

Ο πόνος παραμένει ένα μυστήριο για την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη .

Όμως , έχουμε για Πατέρα Εκείνον , που πόνεσε πιο πολύ απ΄ όλους μας .

Έχουμε για Μάνα , τη Μάνα Παναγιά ,

που πόνεσε πιο πολύ απ΄ όλες τις μανάδες του κόσμου.

Όσο κι΄ αν πονέσουμε στην πορεία της ζωής μας ,

μόνοι δεν θάμαστε ποτέ .

Συνοδοιπόρος και σύντροφος , θάναι πιστός δίπλα μας ,

ο Αγαπημένος Ιησούς Χριστός ,

να γίνει για μας ένας άλλος Σίμωνας Κυρηναίος ,

και να κρατήσει το βάρος του δικού μας σταυρού ,

να μας σκουπίζει το ιδρωμένο πρόσωπο ,

τη στιγμή που δεν θ΄ αντέχουμε περισσότερο ,

να μας χαΐδέψει την πληγωμένη μας ύπαρξη ,

τη στιγμή που τα βάσανα και οι δυσκολίες της ζωής ,

θα μας κάμπτουν και θα μας γονατίζουν ,

για να γενεί " τοις πάσι τα πάντα " ,

τη στιγμή που Εκείνος θα γνωρίζει ότι χρειάζεται .

Ας παρακαλέσουμε τον Εσταυρωμένο μας Κύριο ,

να μας δώσει Χάρη, φωτισμό και δύναμη ,

να αντιμετωπίσουμε σωστά όποιον πόνο

επιτρέψει η αγάπη Του να περάσουμε

στην επίγεια ζωή μας, ενώ πορευόμαστε ...

.

από τη γη προς τον ουρανό ! ...

........................................................................

Εύχομαι ένα όμορφο και ευλογημένο σαββατοκυρίακο ,

σε κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής .

Ο Θεός να δίνει δύναμη και υπομονή ,

στον καθένα και στην καθεμιά από μας .

Διαβάτης

.